בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת תרומה, שובבי"ם, ד' אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב
איך האב זיך זייער פארעקלט ווען איך האב געכאפט א היטש מיט דיין קאר. איך קען נישט פארשטיין ווי קען זיין אן ערליכער איד זאל זיך אזוי פירן, אזוי שמוציג, אזוי פארשמירט, די קאר איז פול מיט באטלעך עסן, בעגס שמוץ, און דו ביסט דאך א תלמיד היכל הקודש; טאר דאס נישט זיין, מען דארף זיין ריין און צוזאמגענומען. אין א קאר עסט מען נישט, א קאר איז נישט קיין סטארידזש וואו מען האלט זאכן.
איך בין ממש פארשעמט אז די תלמידים פירן זיך אזוי, אפשר איז דאס פארשמירטע קאר א פלאץ פארן שר פון עניות, 'נבל', וואס האט ליב פארשמירטע פלעצער און ברענגט עניות (פסחים קיא:). אזוי ווי דער רבי זאגט (ספר המדות אות ממון, סימן לא): "מְאִיסוּתָא דְבֵיתָא", א פארשמירטע שמוציגע הויז, "מֵבִיא לִידֵי עֲנִיּוּת", ברענגט ארעמקייט.
האלט ריין דיין קאר, האלטן ריין דיינע בגדים, ווארף אוועק אלע זעקלעך, דעקלעך און האלטערס, גיי אנגעטון ריין; וועסטו פארטרייבן די נישט גוטער רוח 'נבל', און דו וועסט האבן גרויס שפע.