בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#203 - פרייליך מאכן, אבער נאר אין די ריכטיגע צייט
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, פורים

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פקודי, ב' דראש חודש אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר


עס איז א גרויסע זכות צו העלפן מיט די מעשה ביכלעך פאר קינדער, עס איז דא היינט צוגעשטעלט אזויפיל צו ליינען פאר קינדער, אבער עס פעלט די מעשיות פון רבי'ן, די מעשיות וואס ברענגט אריין אמונה און יראת שמים אויף די פשוט'ע אופן, מעשיות געשריבן אויף לעובדא ולמעשה; האסט א גרויסע זכות, עס זאל דיר ביישטיין פאר דיר און פאר דיינע קינדער.


דא האסטו א מעשה פאר פורים פאר די קינדער עצתו אמונה:


'עס איז פורים אויף די וועלט, לאמיר פרייליך מאכן דעם עולם, איך וועל נעמען מיין גרויסע פורים הוט און ארום לייגן ליכט אויף דעם, אזוי וועל איך אריינקומען אין שול, און אלע וועלן לאכן, עס וועט ווערן פרייליך'.


געזאגט און געטון, רבי נחמן פון טולטשין זכר צדיק לברכה האט גענומען זיין גרויסע הוט, זיין ספעציעלע פורים הוט, ער האט ארויפגעקלעבט ליכט און געגאנגען אין שול, פרייליך מאכן דעם עולם.


ער קומט נאנט צום שול טרעפט ער דעם הייליגן רבי נתן, דער גרויסער תלמיד פון הייליגן רבי'ן, און רבי נתן פרעגט אים: "וואס איז מיט דיר נחמן? וואס איז די גרויסע הוט מיט די ליכט?" זאגט רבי נחמן: "איך וויל פרייליך מאכן אנשי שלומינו, עס איז פורים", זאגט רבי נתן: "מען גייט באלד זאגן 'עננו, כי בצרה גדולה אנחנו, העלף אונז אייבערשטער ווייל מיר זענען אין א גרויסע צרה', יעצט איז נישט קיין צייט פאר די זאכן, ווארט אויף פורים, דעמאלט וועסטו מאכן פרייליך".


טייערע קינדער, די מעשה לערנט אונז אז אפילו מען פארשטעלט זיך און מען מאכט פרייליכע זאכן, אבער ווען עס קומט צו דאווענען, ווען עס קומט צו לערנען - דארף מען אוועק לייגן די פרייליכע זאכן, ביים דאווענען דארף מען זיך אויפפירן מיט דרך ארץ און הכנעה.


בעט דעם מעלער זאל מאלן א מענטש מיט א ברייטע הוט, ארויפגעקלעבט ליכט, און פון דער זייט זאל מען זען געמאלן רבי נתן מיטן קאסקעט, ווי ער בעט דעם אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#202 - די ניסים האסטו באקומען, ווייל דו האסט זיך דערהאלטן
התחזקות, פרנסה, סיפורי צדיקים

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויקרא, ט' אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אז דו וועסט זיך דערהאלטן - וועסטו זען ניסים; אלעס ווענדט זיך אין דיר, אויב דו וועסט זיך דערהאלטן. קענסט אודאי די מעשה וואס דער רבי האט דערציילט מיטן סוחר וואס האט זיך מפרנס געווען פון פארקויפן ערד צו מאכן דערפון ליים, און אמאל ביים גראבן האט ער געטראפן א טייערע שטיין, מען האט אים געזאגט אז עס איז נישטא אין די גאנצע מדינה איינער וואס זאל האבן דאס געלט צו קענען באצאלן פאר אזא טייערע דיימאנט שטיין, נאר אין לאנדאן אינעם עיר המלוכה - וועט מען קענען אפקויפן פון אים דער שטיין.


ער איז געפארן צום ים, ווען ער איז אנגעקומען צום פּארט האט ער געוויזן דעם דיימאנט שטיין פארן שיפס קאפיטאן, ער האט אים איינגערעדט אז ער האנדלט מיטן קעניג, דער שיפס קאפיטאן האט געהייסן מען זאל אים מכבד זיין מיט גרויס כבוד. דער איד פלעגט זיך שפילן מיטן דיימאנט, איינמאל האט ער איינגעדרימלט ביים עסן, דער משרת רוימט אפ דעם טיש מיטן דיימאנט אינאיינעם, און ווארפט אלעס אריין אין וואסער. דער איד וועקט זיך אויף און זעט אז ער האט אלעס פארלוירן... ער איז געווארן זייער צעבראכן, ער איז שיעור נישט אראפ פון זינען, ער האט געטראכט צו זיך: 'יעצט ווען דער שיפס קאפיטאן וועט זיך דערוויסן אז איך האב גארנישט, וועט ער מיך אריינווארפן אין וואסער, וואס קען איך דא טון?' האט ער אפגעמאכט ביי זיך אז ער וועט זיך מאכן פרייליך, ער וועט זיך מאכן כאילו ער איז רייך, און ער האט נאכאלץ ביי זיך דעם דיימאנט שטיין.


דער שיפס קאפיטאן פלעגט אלץ אריינקומען צו אים אין צימער שמועסן מיט אים, און דער איד האט זיך ווייטער געמאכט פרייליך פונקט אזוי ווי פריער; איין טאג זאגט אים דער שיפס קאפיטאן: "איך זע אז דו ביסט א קלוגער מענטש, וויל איך דיך פארטרויען מיט א גרויסן סוד, איך האב דא אינעם שיף אסאך סחורה וואס איך קען נישט אריינברענגען אין לאנדאן, ווייל מען איז מיר חושד אז איך גנב'ע דאס, איך וועל עס איבערשרייבן אויף דיין נאמען און מיר וועלן זיך שפעטער פאררעכענען". אזוי האבן זיי געטון; נאכן אנקומען קיין לאנדאן האט דער שיפס קאפיטאן געכאפט א הארץ אטאקע, און דער איד איז געבליבן מיט אלע פארמעגנס וואס ער האט אים איבערגעשריבן און ער איז געווארן א גרויסער עושר.


דער רבי האט אויסגעפירט די מעשה מיט די ווערטער: "די דיימאנט שטיין איז נישט געווען דעם איד'ס, והא ראי' ער האט דאס פארלוירן; די סחורה פונעם שיף האט געהערט פארן איד והא ראי' ער האט דאס באקומען; און ווי אזוי איז ער געווארן אזוי רייך? נאר ווייל ער האט זיך דערהאלטן".


ביי דיר וועט מען אויספירן אנדערש, מען וועט זאגן מיט דיין מעשה, דאס האסטו פארלוירן ווייל עס איז נישט געווען דיינ'ס, און די ניסים האסטו באקומען אז דו וועסט זיך דערהאלטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#201 - זיך פארנעמען ביים יארצייט פון הייליגן רבי ר' אלימלך זי"ע
תפילות אויף אידיש, שלום, סיפורי צדיקים, אחדות

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת שמיני, כ"א אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


היינט איז דער יארצייט פון הייליגן רבי אלימלך מליזענסק זכותו יגן עלינו. מוהרא"ש דערציילט, דער הייליגער רבי ר' זושא האט געפרעגט זיין ברודער - דער הייליגער רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו: "ווי אזוי האסטו זוכה געווען מען זאל זען ביי דיר אזעלכע גרויסע מופתים; מענטשן קומען פון איבעראל נעמען ברכות, דו וואונטשט זיי אן ברכות פאר שידוכים, פרנסה, געזונט און פאר קינדער, ווי אזוי מאכסטו דאס?" האט דער הייליגער רבי ר' אלימלך זכותו יגן עלינו אים געענטפערט: "איך האב אריינגעברענט צווישן מיינע תלמידים א שטארקע ליבשאפט איינער צום צווייטן, זיי האבן זיך זייער ליב, און דורך דעם פאסירן די גרויסע מופתים".


דאס דארפן מיר זיך פארנעמען אין אזא הייליגע טאג; זיך ליב האבן, לעבן איינער מיטן צווייטן בשלום. מוהרא"ש שטייט און בעט זיך ביי אונז מיר זאלן לעבן בשלום, נישט מיט מחלוקות. מוהרא"ש זאגט: "אלע עבודות וואס מען דינט דעם אייבערשטן, אויב האט מען פיינט א צווייטן איד - לאכט מען אין הימל פון דעם איד"; דאס דארפן מיר זיך פארנעמען אין אזא הייליגע טאג, זיין בשלום, זיך ליב האבן איינער מיטן צווייטן.


ביי התבודדות זאלסטו בעטן אויף דעם: "הייליגער באשעפער, איך האב מיט יעדן איינעם חשבונות, איך בין פול מיט שלעכטע מידות, מיט פיינטשאפט און מיט קנאה, הצילנו, הושיענו, העלף מיר".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#200 - חודש הגאולה, יעדער ווערט אויסגעלייזט פון זיינע פריוואטע גלות'ן
שמחה, ישועות, שלום בית, הפצה, היכל הקודש, סיפורי צדיקים, פסח, יום טוב, ארץ ישראל, חומרות, שבת החודש, חודש ניסן

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת שמיני, שבת החודש, מברכים ניסן, כ"ו אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


לכבוד מיינע טייערע חברים פון ארץ ישראל, ה' עליהם יחיו


די וואך איז שבת החודש, שבת מברכים ניסן, מען גייט אריין אין די חודש הגאולה; יעדער איד קען זוכה זיין צו ווערן אויסגעלייזט פון זיינע פריוואטע גלות'ן וואס ער ליידט.


מען זאגט אין די יוצרות 'החודש אשר ישועות בו מקיפות', טייטשט מוהרא"ש, מען קען זיך אויסבארגן ישועות; וואס פאר א ישועות איז דאס בעסטע זיך אויס צו בארגן? שמחה, מען קען שוין זיין פרייליך מיטן חשבון אז באלד קומט גוטע טעג און דעמאלט וועט מען דאך זיין פרייליך, בארגט מען אויס שמחה פון שפעטער... אזוי ווי מוהרא"ש האט דערציילט, עס איז געווען א ברסלב'ער חסיד מיטן נאמען רבי אהרן קיבליטשער זכרונו לברכה, ער איז געווען זייער א פרייליכער איד און איז שטענדיג ארומגעגאנגען מיט א שמייכל אפילו ער איז געווען אן עני ואביון, אזוי ווייט אז עס איז ממש נישט געווען וואס אריין צו נעמען אין מויל ביי אים אין שטוב. זיין ווייב פלעגט אים כסדר פרעגן: "אהרן, פארוואס ביסטו פרייליך, מיר האבן דאך גארנישט?!" פלעגט ער איר שטענדיג ענטפערן: "דו גלייבסט דאך אז עס וועט נאך זיין גוט אמאל, נו, איך בארג אויס שמחה פון דעמאלט אויף יעצט; יעצט האבן מיר טאקע גארנישט, אבער עס וועט נאך גוט זיין, און דעמאלט וועלן מיר האבן מיט וואס זיך צו פרייען, דערפאר בארג איך שוין אויס אביסל פון די שמחה פון דעמאלט, אויף צו זיין יעצט פרייליך".


מיינע טייערע ברידער פון ארץ ישראל תלמידי היכל הקודש, זייט מיר מוחל אז איך בין נישט געווען דעם ווינטער אין ארץ ישראל. איך האב געהאט אין פלאן צו זיין, איך האב אבער נישט געהאט במשך דעם ווינטער מיין פאספארט, נאר יעצט האב איך דאס באקומען, און יעצט איז שווער איבער צו לאזן די שטוב צוליב די הכנות פון פסח, זייט נישט ברוגז, איך האף מיטן אייבערשטנ'ס הילף צו זיין אין ארץ ישראל בערך צוויי וואכן נאך פסח און זיך קענען אינאיינעם מחזק זיין; בעיקר וויל איך זיין מיט די תלמידי הישיבה, די טייערע בחורים, און אויך מיט די קינדער; ווייל דאס איז ביי מיר דאס וויכטיגסטע.


יעצט איז מען זייער פארנומען מיט הכנות פאר פסח, וויל איך ענק בעטן ענק זאלן אריינברענגען דעם יום טוב פסח מיט שמחה, אויף דעם זאל מען זיך פארלייגן מער פון אלעם. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רלה) הלוואי זאלן מיר זוכה זיין צו מקיים זיין אלעס וואס דער אייבערשטער זאגט אין די תורה בפשיטות, ווייל דער עיקר אידישקייט איז תמימות ופשיטות, מען זאל זיך פרייען מיט די תורה ומצוות און נישט זוכן די חומרות, און אפילו לגבי חומרות אום פסח - האט דער רבי נישט געהאלטן אז מען זאל מקפיד זיין מיט חומרות וואס ברענגט מרה שחורה; דער רבי האט דערציילט, ווען ער איז געווען יונג און ער האט נאכנישט געוואוסט דאס שעדליכקייט פון חומרות וכו' איז ער אויך אריינגעפאלן אין דעם. ווען עס איז געקומען דער יום טוב פסח האט ער נישט געוואוסט וואס צו טון, יעדעס מאל איז אים אריינגעקומען נאך און נאך חומרות, ביז איין מאל האט ער געטראכט צו זיך: 'וואס טוט מען צו האבן ריינע וואסער אויף פסח, ווי אזוי קען איך אכטונג געבן צו האבן ריינע וואסער אויף פסח אן קיין חשש חמץ?' דעמאלט איז געווען די סדר אז מען פלעגט אנשעפן וואסער פאר גאנץ פסח, אבער דער רבי האט געטראכט אז דאס איז נישט אזוי אויסגעהאלטן ווייל מען קען נישט אפהיטן די וואסער פאר דעם גאנצן יום טוב אז עס זאל נישט צוקומען צו דעם קיין משהו חמץ, ביז דער רבי האט געטראכט אז דאס בעסטע וואסער וואלט ווען געווען "קוואל וואסער", ווייל א קוואל האלט דאך אין איין קוועלן פרישע וואסער כסדר אן קיין שום חשש חמץ. אבער דארט וואו דער רבי האט געוואוינט איז נישט געווען קיין קוואל וואסער, האט ער געטראכט אוועק צו פארן מיט די משפחה אויף יום טוב צו א פלאץ וואו עס איז דא א קוואל, אזוי שטארק זענען געווען זיינע חומרות אויף פסח; האט דער רבי אויסגעפירט: "אבער ברוך השם אז היינט דארף איך נישט קיין חומרות, היינט ווייס איך אז דער אייבערשטער האט געגעבן די תורה פאר מענטשן און נישט פאר מלאכים, היינט פריי איך זיך מיט די מצוות אליינס".


איך בעט ענק נאכאמאל, געבט אכטונג אין די ערב יום טוב טעג צו געבן גוטע ווערטער אין שטוב. די פרויען ארבעטן שווער ארויסצוטראגן די חמץ און אריינברענגען דעם פסח, זיי לייגן אריין אזויפיל כוחות אין די מצוה, דארף מען זיי מחזק זיין, און חס ושלום נישט וויי טון. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (בבא מציעא נט.): "לְעוֹלָם יְהֵא אָדָם זָהִיר בְּאוֹנָאַת אִשְׁתּוֹ", מען דארף אכטונג געבן נישט וויי טון די ווייב, "שֶׁדִּמְעָתָהּ מְצוּיָה", ווייל די נאטור ביי פרויען איז אז זיי זענען זייער געפיליש, זיי וויינען שנעלער; זאלט איר אכטונג געבן נישט וויי צו טון די ווייב.


מיינע ליבע ברידער, מען מוז רעדן מיט דרך ארץ, מען מוז רעדן ווייך און איידל, מען טאר נישט שרייען און שאפן; אז מען שרייט אויף די ווייב איז מען א שגץ; זייט נישט בייז וואס איך זאג אייך, מען קען גיין מיט א ירושלימ'ער קאפטן און א ווייסע קאפעלע; אז מען טשעפעט די ווייב - איז מען א באנדיט, אז מען טשעפעט די ווייב - קען מען נישט זיין אין היכל הקודש, מען מוז זיך פירן מיט דרך ארץ און יראת שמים.


גייט הפצה, יעצט בין הזמנים איז א גרויס רחמנות אויף בחורים און אינגעלייט, מען דארף גיין פארשפרייטן דעם רבינ'ס ספרים, די קונטרסים פון מוהרא"ש.


א פרייליכן שבת!

#199 - יישר כח פאר'ן ווארפן די באנאנע שאלעכץ
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, נקודות טובות

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויקהל, כ"ו אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך וויל דיך דאנקען פארן מנדב זיין די בילדער פאר די קינדער עצתו אמונה, יעדע בילד מאלט מען אויף דריי וועגן און די פרייז איז צוויי הונדערט און פופציג דאלער; איין בילד איז שווארץ אויף ווייס פאר די וועכנטליכע עצתו אמונה, די זעלבע בילד מאלט מען אויך מיט קאליר פאר די מעשה'לעך און פאר די שטעטל בלעטל, די דריטע בילד איז נאר די אינדרויסן, מען זאל דאס קענען קאלירן, מאכן א קאלירונג בוך.


דא האסטו נאך א מעשה פאר די קומענדיגע וואך:


דער צדיק רבי יוסף חיים זאננענפעלד זכר צדיק לברכה, דער רב אין ירושלים גייט אין גאס, ער ברומט זיך אונטער שטילערהייט א תנועה'לע, ער בענקט זיך צום אייבערשטן, אזוי טוען אלע צדיקים, וואו זיי גייען און וואו זיי שטייען - ברומט זייער הארץ צום אייבערשטן, זיי בענקען אזוי שטארק צו ווערן נענטער און נענטער צום אייבערשטן.


פלוצלונג קומט א יונגער אראבער און ווארפט אויפן צדיק א שאלאכטס פון א באנאנע, דער צדיק פארלירט זיך נישט, דער צדיק ווערט נישט דערשראקן פון אראבער, דער צדיק ווייסט אז דער אייבערשטער איז מיט אים, דער אייבערשטער היט אים.


"כ-א-ט א-ל כ-א-ר-א-פ!" קינדער ענק ווייסן וואס דאס מיינט? אין אראביש זאגט מען א שיינעם דאנק, כאט על כאראפ; דער צדיק זאגט פארן אראבער 'איך דאנק דיך פארן ווארפן אויף מיר די שאלאכטס'.


דער אראבער ווערט צעמישט, ער גייט צו צום צדיק און פרעגט אים: "פארוואס זאגסטו מיר יישר כח, איך האב דיר דאך געווארפן א באנאנע שאלאכטס?" זאג דער צדיק: "א דאנק אז דו האסט מיר נישט געווארפן א שטיין".


קינדער די מעשה לערנט אונז, ווען עס גייט עפעס נישט גוט - זאל מען אויפזוכן דאס גוטס, דער צדיק וואלט ווען געקענט וויינען אז מען האט אים שלעכטס געטון, ניין, דער צדיק וויינט נישט, דער צדיק לאכט, דער צדיק זאגט "שכוח", דער צדיק לויבט דעם אייבערשטן אז עס וואלט ווען געקענט זיין ערגער.


אז מיר וועלן פאלגן די צדיקים, זייערע עצות - וועלן מיר אויך זוכה זיין צו זיין א צדיק.


בעט דעם מעלער ער זאל מאלן א בילד פון דעם צדיק רבי יוסף חיים זאננענפעלד, דער רב אין ירושלים, ווי ער גייט אין גאס מיט די הוט אין די האנט (אזוי ווי די באקאנטע בילד וואס איז דא פון אים), און ווי אן אראבער מיט די פינקע טיכל מיט די בענדל אויפן קאפ שטייט אין דער זייט, און ווי עס איז דא אויפן צדיק'ס קאפ א באנאנא שאלאכטס.


שכוח פארן העלפן די מכון עצתו אמונה ארויס צו געבן מעשה ביכלעך פאר קינדער, מעשיות פון אמונה, מעשיות פון יראת שמים בנוסח היכל הקודש.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#198 - אז מען פאלגט די עצות פונעם כהן, פון צדיק, ווערט מען ריין
קדושה, שלום בית, צדיקים, חסידות ברסלב, תשובה, היכל הקודש, סדר דרך הלימוד, לימוד התורה, סיפורי צדיקים, מסורה, אמונת חכמים, ספרי ברסלב, מנהגים, פסח, שבת פרה

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת צו, שבת פרה, י"ט אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע חברים פון ארץ ישראל, ה' עליהם יחיו


די וואך שבת רייניגן מיר זיך, אלס א הכנה אויפן יום טוב פסח; ווי אזוי רייניגט מען זיך פון טומאת מת? דורך דעם כהן, דורכ'ן צדיק; אז מען פאלגט די עצות פונעם כהן, פון צדיק - ווערט מען ריין פון טומאת מת.


דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רמב) אז טומאת מת איז שלעכטע מחשבות, מחשבות פון ניאוף רחמנא לצלן; און נאר דער כהן קען רייניגן פון דעם.


טייערע חברים, טייערע ברידער, געדענקט וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, וואס איז חסידות ברסלב, וואס איז היכל הקודש; נאר אז מען לערנט דעם רבינ'ס ספרים קען מען זיך פאררופן פון רבינ'ס לייט, אז מען לערנט נישט דעם רבינ'ס ספרים - האט מען גארנישט מיטן רבי'ן.


מוהרא"ש דערציילט, אמאל איז רבי נחמן טולטשינער זכר צדיק לברכה געפארן מיט איינעם יוסל פאראנטשיק; אזוי שמועסנדיג האט ער דערציילט פאר רבי נחמן טולטשינער אז ער האט גוט געקענט דעם רבי'ן, ער איז געווען נאנט צום רבי'ן, און רבי נחמן טולטשינער האט דערציילט פאר רבי נתן אז ער האט געטראפן א איד יוסל פאראנטשיק וואס האט געקענט דעם רבי'ן, און ער אזי אים מקנא, האט רבי נתן געלאכט און געזאגט: "יוסל פאראנטשיק האט געקענט דעם רבי'ן? יוסל פאראנטשיק האט 'געזען' דעם רבי'ן, דו 'קענסט' דעם רבי'ן, דו ביסט נאנט צום רבי'ן, דו לערנסט די ספרים פון רבי'ן - איז דער רבי מיט דיר.


ביי פרישע מקורבים קען זיין מען זאל זיך טועה זיין, מען זאל זיך אנכאפן אין נישט וויכטיגע זאכן, מען איז משנה פון די זאכן וואס מען האט געזען ביי די עלטערן, מען כאפט זיך אן אויף נישטיגע זאכן; זאלט איר וויסן און געדענקען אז ברסלב'ע חסידות איז נישט צו פארמינערן פון שיינע מנהגים און די וועג ווי מען האט געזען ביי עלטערן, ברסלב'ע חסידות איז נאר אריינבלאזן חיות צו לעבן מיטן אייבערשטן, לעבן מיט תכלית, און נאר אז מען לערנט די ספרים - האט מען שייכות מיטן רבי'ן. אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן קצב): "פָּנָיו שִׂכְלוֹ וְנִשְׁמָתוֹ נִמְצָאִים בְּתוֹךְ סִפְרוֹ", די פנים, שכל און נשמה פונעם צדיק - געפינט זיך אין זיינע ספרים; קומט אויס אז איינער וואס לערנט די ספרים פונעם הייליגן רבי'ן, - דער קען דעם רבי'ן און ער איז א ברסלב'ער חסיד, אבער אז מען לערנט נישט די ספרים - האט מען נישט קיין שייכות מיטן רבי'ן.


טייערע ברידער, שטארקט אייך מיטן לערנען ענקערע שיעורים בכל התורה כולה אויפן סדר דרך הלימוד (המבואר בשיחות הר"ן, סימן עו), דער רבי שרייבט פאר זיין איידעם (מכתבי רבינו ז"ל, בריש ספר עלים לתרופה): "בַּקָּשָׁתִי מֵאֲהוּבִי חֲתָנִי, שֶׁתִּלְמוֹד בְּכָל יוֹם שִׁיעוּר גְמָרָא וּפוֹסֵק, שֶׁלֹא תַּעֲשֶׂה חַס וְשָׁלוֹם מִטָּפֵל עִיקָר, רַק אֶת הָאֱלֹקִים יְרֵא וְכוּ', כִּי זֶה כָּל הָאָדָם", מיין ליבער איידעם, איך בעט דיר זייער, זאלסט לערנען יעדן טאג גמרא און שלחן ערוך, זאלסט חס ושלום נישט מאכן פונעם טפל אן עיקר און פון עיקר א טפל; זעט מען וואס דער רבי האט געוואלט און וואס עס איז געווען ביים רבי'ן אן עיקר - נאר תורה, תפילה ויראת שמים.


געבט אכטונג אין די פארנומענע ערב יום טוב טעג צו העלפן די ווייב ארויסטראגן די חמץ און אריינברענגען דעם פסח, פירט אייך אויף ערליך. אז מען שרייט אויף די ווייב - איז מען א שגץ; אפילו מען גייט מיט א ירושלימ'ער קאפטן, איז מען א שגץ מיט א קאפטן; אז מען טשעפעט די ווייב - קען מען נישט זיין אין היכל הקודש, מען מוז זיך פירן מיט דרך ארץ און יראת שמים. רעדן מיט גרויס דרך ארץ, מען מוז רעדן שיין, מען קען נישט שרייען און טשעפען.


איך דארף מקצר זיין.


א פרייליכן שבת.

#197 - דעם רבינ'ס ספר האט געראטעוועט
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, ספרי ברסלב

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת תרומה, שובבי"ם, ב' אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


א שאד מען געבט נישט ארויס מעשה ביכלעך פאר קינדער מיט מעשיות פון עצתו אמונה, א שאד יעדן טאג וואס גייט אריבער; ווייל ווען קינדער הערן דיבורי אמונה מיט יראת שמים - איז דאס אסאך שטערקער ווי שפעטער.


דא האסטו א מעשה פאר די עצתו אמונה פאר קינדער, א מעשה וואס וועט זיי שטארקן צו האבן שיעורים אין רבינ'ס ספרים, ווי דאס ראטעוועט א מענטש בזה ובבא פון אלעס שלעכט.


בעט דעם מעלער מען זאל זען ווי א איד זיצט אין פארק מיט א פארמאכטע ליקוטי מוהר"ן אויפן שויס, און ווי גוים, יונגע שקצים - טאנצן ארום און מאכן אים משוגע, איין גוי מיט א שטעקן, איין גוי מיט א בעזעם ווי ער וויל אים שטופן און איין גוי שטייט פון הינטן פון דעם איד און ווייזט אינטערעסאנטע פאקסן.


משה איז זייער דערשראקן, ער ווייסט נישט וואס צו טון, א באנדע גוים, שקצים - האבן אים ארומגענומען און זיי טשעפען אים, ער בעט דעם אייבערשטן שטילערהייט: "הייליגער באשעפער, ווי אזוי קען איך פטור ווערן פון זיי? די גוים טשעפען מיר, זיי מאכן מיך משוגע וואס טו איך?"


עס איז געווען א איד אין ברסלב מיטן נאמען משה, מען האט אים גערופן 'משה ברסלבער', אמאל פארנדיג אויף א שיף האט ער זיך געטראפן מיט א באנדע גוים, ער האט נישט געקענט פטור ווערן פון זיי, אויפן שיף איז נישטא וואו צו אנטלויפן, די גוים האבן אים משוגע געמאכט, זיי האבן אים געטשעפעט, ער האט געזען אז ער קען נישט פטור ווערן פון זיי.


'איך האב אן עצה! איך גיי לערנען לקוטי מוהר"ן', ער הויבט אן לערנען די הייליגע ספר לקוטי מוהר"ן, און וואונדער איבער וואונדער, צוביסליך זענען אלע שקצים פון אים אנטלאפן.


ווען מען האט אים געפרעגט: "וואס האט דיר געמאכט טראכטן פון די עצה?" האט ר' משה געענטפערט: "איך האב געהערט פון רבי נתן, ווען מען לערנט לקוטי מוהר"ן איז דאס א סגולה אז אין קבר זאלן נישט קומען קיין ווערעם, האב איך גאטראכט אז דאס איז אויך אן עצה פטור צו ווערן פון אלע צרות אויף די וועלט, און איך האב זיך איבערצייגט אז עס העלפט".


טייערע קינדער, לאמיר זיך מאכן שיעורים אין די הייליגע ספרים פון רבי'ן, וועלן מיר זיין אפגעהיטן פון אלעם שלעכטס.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#196 - אויב מען גנב'עט, האט מען נישט קיין רו
הפצה, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת וארא, שובבי"ם, ראש חודש שבט, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט פון מחזק זיין טויזנטער און צענדליגער טויזנטער מידי שבוע בשבוע, דו האסט נישט קיין אנונג וואס די בריוו טוט מיט מענטשן, עס מוטיגט זיי און געבט זיי א וועג ווי צו אומגיין אין יעדע איינציגסטע פרט אין לעבן.


איך וויל דו זאלסט זיך יעצט אריינלייגן ארויס צו געבן פאר קינדער וואס מער ספרים, סיי מעשה ביכלעך און סיי געימס פון רבינ'ס עצות, ווייל וואס מער מען לייגט אריין אין די קינדער אמונה און קדושה - אלץ גרינגער איז די ארבעט שפעטער, מען מוז אלעס טון פאר אונזערע קינדער זיי זאלן אויפוואקסן מיט אמונה און קדושה.


דא האסטו א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:


"אוי וויי! וואס טו איך? די הונט איז נאכאמאל אריינגעשפרינגען אין געשעפט, אוי וויי, ער טאנצט אויפן טיש! ער שפרינגט צום וואגשאל! ער דרייט איבער דעם געשעפט, ר-א-ט-ע-וו-ע-ט! ווער קען מיר העלפן?!"


דאס האט פאסירט מיט לאנגע יארן צוריק ווען מוהרא"ש איז געווען א אינגערמאן און געגאנגען הפצה פון טיר צו טיר פארשפרייטן די הייליגע ספרים פון רבי'ן, מוהרא"ש איז אויך געגאנגען אין געשעפטן, אמאל האט פאסירט, מוהרא"ש זעט ווי א הינט שפרינגט אין א געשעפט, די הונט שפרינגט אויפן וואגשאל, און דער בעל הבית שטייט פון דער זייט און וויינט, ער פרעגט מוהרא"ש: "וואס מיינט דאס? וואס קען דאס זיין?"


מוהרא"ש זאגט אים: "דערצייל מיר, פון ווען האסטו דעם געשעפט?" דער איד דערציילט: "דער געשעפט איז געווען מיין טאטע'ס געשעפט, נישט לאנג צוריק איז ער געשטארבן און איך האב איבערגענומען דעם געשעפט, און יעדע פאר טעג קומט די הונט".


מוהרא"ש געבט דעם איד צו פארשטיין: "אפשר האט מען אין דעם געשעפט גע'גנב'עט פון מענטשן? די וואג איז נישט ריכטיג, מען האט אפגעפאפט מענטשן, און די נשמה האט נישט קיין רו; איר דארפט באצאלן פאר אלע וואס מען האט דא בא'גנב'עט און ביז מען וועט נישט באצאלן - וועט די נשמה נישט האבן קיין מנוחה".


דער איד פרעגט: "ווי קען איך מתקן זיין? איך ווייס נישט וועם צו באצאלן, ווי איז מעגליך צו וויסן וועם מען האט בא'גנב'עט און וויפיל?"


מוהרא"ש זאגט אים: "אויב מען האט גע'גנב'עט און מען ווייסט נישט וועם צו באצאלן - זאגט די תורה - מען זאל מאכן צרכי רבים; זאלט איר העלפן דרוקן די ספרים פון הייליגן רבי'ן, וואס איז די גרעסטע צרכי רבים".


דער איד האט געגעבן געלט צו דרוקן די ספרים פון הייליגן רבי'ן און וואונדער האט פאסירט, דער הונט איז מער נישט צוריק געקומען.


וואס לערנען מיר פון די מעשה? ערשטנס דאס גרויסקייט פון די מפיצים, זיי גייען ארום אין הייזער און צו געשעפטן מזכה זיין אידישע קינדער מיט די עצות פון רבי'ן, אויך לערנען מיר דאס הארבקייט פון גנב'ענען; אויב מען גנב'עט - האט מען נישט קיין רו, דריטנס לערנען מיר פון די מעשה, אז העלפן דרוקן די ספרים פון רבי'ן - איז אלעס מתקן.


אלע קינדער זינגען אינאיינעם: "פלוצלונג א ברסלב'ער, א קליינע ספר, פינקט פאר מיר געברענגט צו מיין טיר, געטוישט מיין לעבן, עצות געגעבן..."


בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א הינט שפרינגט צום וואגשאל און ווי מוהרא"ש אלס אינגערמאן שטייט אין דער זייט מיט ספרים אין די האנט און ווי דער בעל הגעשעפט שטייט מיט א פנים פול מיט שרעק.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א גוטן חודש.

#195 - שווייג; דאס איז דאך אונזער זאך
חסידות ברסלב, בזיונות, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת שמות, י"ט טבת, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב זייער הנאה צו זען די נייע שפיל וואס דו האסט געמאכט פון די קינדער עצתו אמונה, האסט צוזאמגענומען אלע מעשיות אויף קארטלעך און געמאכט א שפיל, אזוי וועלן די קינדער שפילן מיט די מעשיות, עס וועט זיי אריינגיין אין די ביינער יונגערהייט; וואס מען לערנט יונגערהייט - בלייבט אויף אלע יארן.


דא האסטו נאך א שיינע מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:


"מחוצף...! שגץ...!"


"שאא שאא בלייב שטיל, זאג נישט גארנישט"; דער הייליגער צדיק רבי נחמן פון טשערין זכר צדיק לברכה איז אמאל געגאנגען מיט נאך איינעם אין גאס, אויפן וועג איז געקומען א מחוצף מיט א פאפיר פארשמירט מיט שמוץ און דאס געווארפן אויפן טשערינער רב, דער טשערינער רב איז געגאנגען מיט א שיינע זיידענע בעקיטשע און עס איז פארשמירט געווארן. ער האט גארנישט געזאגט, ער האט זיך נישט וויסנדיג געמאכט, אבער דער איד וואס האט באגלייט דעם רב האט אנגעהויבן שרייען: "מחוצף...! שגץ...!"


דער רב זאגט פאר דעם איד: "שאא שאא, שווייג; דאס איז דאך אונזער זאך, מען זאל נישט ענטפערן ווען מען פארשעמט"; ער איז אריין אין א שטוב, זיך אפגעוואשן די בעקיטשע און ווייטער געגענגען, ער האט אויסגעלערנט דעם איד וואס דער רבי לערנט אונז, מיר זאלן אפשווייגן אויף אונזערע בזיונות, אזוי איז דער אייבערשטער מוחל אלע עבירות.


טייערע קינדער, ווען איינער פארשעמט דיך וואס טוסטו? לאמיר טון וואס דער הייליגער רבי לערנט אונז; נישט ענטפערן, נאר אפשווייגן, אזוי וועלן מיר זוכה זיין אז דער אייבערשטער וועט אונז מוחל זיין אויף אלע אונזערע עבירות.


בעט דעם מעלער זאל אפמאלן א בילד ווי א רב גייט אין גאס אנגעטון אין רבי'שע קליידער מיט א גבאי וואס כאפט אן דעם רב, איינער פארשמירט דעם רב די בעקיטשע און דער גבאי שרייט אויף יענעם, און דער רב ווייזט מיטן האנט אויפן מויל נישט צו ענטפערן.


בעט דעם מעלער צו מאכן גרויסע שיינע בילדער, נישט קליינע.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#194 - הייליגער באשעפער היט מיך פונעם בער
אמונה, הפצה, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת מקץ, כ"ט כסליו, ה' דחנוכה שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


וואויל איז דיר און וואויל איז דיין חלק אז דו ביסט מחי' צענדליגער טויזנטער אידן מיט די הערליכע בריוו פון עצתו אמונה, מענטשן נעמען זייער גאנצע שכל, זייער וועג אין לעבן - פון די בריוו; דארפסט טאנצן פאר שמחה פאר די גרויסע זכי' וואס דו האסט, אזויפיל אידישע קינדער לעבן אויף דיר.


א באזונדערע דאנק פארן צוריק אנהויבן מאכן די עצתו אמונה פאר קינדער; די גאנצע שבת טיש דרייט זיך ארום די עצתו אמונה פאר קינדער, מען ליינט פאר הויך די מעשה אויפן קול ביי די סעודה, סיי ביינאכט, סיי בייטאג, און מען רעדט נאכאמאל און נאכאמאל פון די מעשה, עס ברענגט אן עונג שבת.


דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:


אוי וויי עס איז א בער... אוי וויי וואס טו איך דא? איך גיי בעטן דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער מאך א נס, הייליגער באשעפער היט מיך..."


טייערע קינדער וואס וואלטן מיר געטון ווען מיר גייען שפאצירן אין וואלד, מיר זעען א שווארצע זאך און מיר מיינען דאס איז א שווארצע זעקל, און פלוצלונג געבט זיך א גרויסע שווארצע בער א צי אויס, וואס וואלטן מיר געטון?


הערט אן אמת'ע געשיכטע וואס האט פאסירט מיט א ברסלב'ע מיידל. זי איז געווען אין קעמפ בית פיגא, זי שטייט אויף אינדערפרי, זי גיסט זיך אפ נעגל וואסער און זי טוט זיך אן, די ערשטע זאך גייט זי אביסל שפאצירן אין פעלד, זיך אויסרעדן דאס הארץ צום אייבערשטן.


זי זעט א שווארצע זאך, זי טראכט 'דאס איז מן הסתם א שוואצע מיסט זעקל', זי שפאצירט נענטער און נענטער, זי שמועסט מיטן אייבערשטן, זי זאגט: "הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל זוכה זיין צו שמחה, איך וויל זיין פרייליך", זי בעט אויף אמונה: "הייליגער באשעפער געב מיר אמונה, געב מיר א שטארקע אמונה איך זאל פון קיינעם נישט מורא האבן, איך זאל דיך שפירן".


פלוצלונג... א בער... עס איז נישט קיין שווארצע זעקל, עס איז א שווארצע בער... די בער הייבט זיך אויף אין די לופט... די מיידל שטייט צוויי פיס אפגערוקט פון די בער, זי פארלירט זיך נישט, זי געדענקט אז קיינער קען גארנישט טון, זי געדענקט אז דער אייבערשטער איז דא, דער אייבערשטער היט.


זי לויפט נישט אוועק, מען טאר נישט אוועקלויפן פון א בעל חי, ווייל דאס מאכט די בעל חי זאל זיך דערשרעקן און אויך אנהויבן לויפן. זי געדענקט פון רבי'ן, זי געדענקט די עצה פון רבי'ן, די עצה פון התבודדות; זי הויבט אן בעטן הויך: "הייליגער באשעפער היט מיך פונעם בער", זי הויבט אן צוריק גיין שטייטלעך און זי בעט: "הייליגער באשעפער איך ווייס אז אלעס ביסטו, דומם, צומח, חי, מדבר - אלעס ביסטו"; די בער הערט ווי זי רעדט צום אייבערשטן, די בער האט דרך ארץ פאר איר, ער רירט זיך נישט, ער לאזט איר צוריק גיין.


טייערע קינדער, ווען מען פאלגט דעם רבי'ן, מען רעדט צום אייבערשטן - ווערט מען אזוי שטארק, די אמונה ווערט זייער שטארק, מען האט מער נישט קיין מורא פון קיינעם, נאר פונעם אייבערשטן.


בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א בער שטייט מיט די פאדערשטע פיס אין די הייעך אנטקעגן א מיידל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א פרייליכן חנוכה.

#193 - ברסלב'ער חסידים זענען אזוי פשוט, אבער פול מיט חן
תפילה והתבודדות, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת וישלח, י"ז כסליו, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער ... נרו יאיר


וואויל איז דיר אז דו ביסט עוסק אין אזא הייליגע ארבעט, דו האסט נישט קיין אנונג וויפיל טויזנטער אידן זענען זיך מחי' וועכנטליך מיט די עצתו אמונה; אזויפיל זאגן אז עצתו אמונה איז זייער וועג ווייזער, זיי נעמען זייער שכל, זייער וועג פון טראכטן פון די בריוו פון עצתו אמונה, דארפסט טאנצן פאר שמחה אז דאס איז דיין חלק.


יעצט וויל איך צוריק אנהויבן מיט די עצתו אמונה פאר קינדער, איך וויל דו זאלסט דאס לייגן פאר די ערשטע און וויכטיגסטע זאך, קינדער איז וויכטיגער פון אלע פירושים, ווייל אז א קינד הערט אמונה - גייט די גאנצע לעבן גרינגער.


דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:


מיין שוך איז צעריסן, איך וועל גיין צום שוסטער ער זאל מיר פאררעכטן מיינע שיך... אינטערעסאנט, יעדעס מאל איך גיי צום שוסטער זע איך אז זיינע ליפן שאקלען זיך, עס איז אזוי אינטערעסאנט, צו וועם רעדט ער? ער רעדט צו זיך אליינס?! נא, ער איז דאך א נארמאלער מענטש; ווייסט וואס, יעצט ווען איך גיי פאררעכטן מיינע שיך וועל איך אים פרעגן פארוואס זיינע ליפן שאקלען זיך.


"הייליגער באשעפער 'חשבתי דרכי, ואשיבה רגלי אל עדתיך', הייליגער באשעפער העלף מיר מיינע פיס זאלן נאר טון מצוות, העלף אז דער וואס וועט גיין מיט די שיך זאל נאר גיין צו גוטע פלעצער".


איך פארשטיי שוין, דער שוסטער איז א ברסלב'ער חסיד, ער רעדט צום אייבערשטן; די ברסלב'ער חסידים זעען אויס אזוי פשוט, אבער זיי האבן עפעס א זיסע חן, זיי לעבן מיטן אייבערשטן; דער שוסטער איז אזוי אריינגעטון אין רעדן צום אייבערשטן, ער כאפט נישט אז מענטשן שטייען נעבן אים און האלטן אלעס מיט, לאמיר שטיין שטיל דא אין דער זייט און הערן זיינע זיסע תפילות...


"הייליגער באשעפער איך וויל זיין א איד, איך וויל גיין אין שול יעדן טאג דריי מאל דאווענען מיט מנין, הייליגער באשעפער העלף מיר איך זאל יעדן טאג לערנען חומש, משניות, גמרא מיט הלכה, הייליגער באשעפער..." אוי וויי וואס גייט פאר... "אמממ איך האב א פראגע, ווען איך פאררעכט שיך וויל איך זייער שטארק רעדן צום אייבערשטן, עס בענקט מיר מיין הארץ צום אייבערשטן, אבער אז איך כאפ אן די שוך ווער איך דאך טמא; מעג איך רעדן אזוי צום אייבערשטן אדער איך דארף זיך קודם וואשן די הענט?"


דער איד שטייט געפרוירן... 'וואס זאל איך אים ענטפערן? ווי קען זיין אזא זאך, א פשוט'ער שוסטער, אזוי פראסט, און ער האט נישט קיין אנדערע זארג, נאר אויב ער קען רעדן צום אייבערשטן ביים פארעכטן די שיך...'


קינדער, דער הייליגער רבי ברענגט אריין אין זיינע תלמידים אזא בענקשאפט און גליסטעניש צום אייבערשטן, אז אפילו פראסטע מענטשן, אינמיטן זייער ארבעט - בענקען זיך צום אייבערשטן און רעדן צו אים אן אויפהער.


לאמיר זינגען אינאיינעם: "טאטע איך בענק צו דיר, טאטע איך וויל נכלל ווערן אין דיר".


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#192 - אנגעצינדן דעם הייליגן רבינ'ס ליכט אין אלע אידישע הערצער
צניעות, שבת ליכט, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת וישלח, י"ז כסליו, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה:


די שטוב איז ריין און צוזאמגענומען, מען שפירט שוין אין די לופט א שטארקע פרייליכקייט, עס קומט דער הייליגער שבת, דער גרויסער טאג וואס דער אייבערשטער האט אונז געגעבן א מתנה, דעם שבת קודש.


אלע קינדער זענען שטיל, די מאמע צינדט די ליכט. חנה צירל שטייט נעבן איר מאמע, זי קוקט זיך גוט צו, ווייל נאך אביסל האט זי שוין אויך חתונה, זאל זי וויסן ווי אזוי צו צינדן די הייליגע שבת ליכט.


די מאמע לייגט אירע הענט אויפן פנים, זי מאכט די ברכה "להדליק נר של שבת" און זי רעדט צום אייבערשטן. זי בעט פאר די קינדער זיי זאלן אויסוואקסן ערליכע אידן, זיי זאלן לערנען די הייליגע תורה. זי בעט אויך פאר די טעכטער זיי זאלן זוכה זיין צו א מאן אן ערליכער איד, א תלמיד חכם.


דער טאטע, דער צדיק רבי נתן - זיצט ביים טיש, ער זינגט אויפן קול די הייליגע שיר השירים, און ער זאגט פאר זיין ווייב און פאר זיינע טעכטער זיי זאלן בעטן פאר אידישע קינדער זאלן אויך זוכה זיין צו וויסן פון הייליגן רבינ'ס עצות. דער צדיק בעט זיי: "זאגט די ווערטער יעדע וואך ווען איר צינדט די ליכט 'הייליגער באשעפער, אזוי ווי איך צינד יעצט אן די ליכט, איך מאך ליכטיג אין שטוב, אזוי זאל אנגעצינדן ווערן דעם הייליגן רבינ'ס ליכט אין אלע אידישע הערצער, עס זאל זיי ליכטיג ווערן מיט די עצות פון רבי'ן'".


שטילערהייט, אונטער די הענט - קומט ארויס א טרער פון די מאמע'ס אויג, זי האט אזוי רחמנות אויף אידן; 'א שאד אז מענטשן שפירן נישט די טעם פון גן עדן אזוי ווי איך שפיר, א שאד אז מענטשן ליידן אזויפיל צער אין לעבן, וואלטן זיי געוויסט פון רעדן צום אייבערשטן, פון דאנקען און פון בעטן דעם אייבערשטן - וואלט זיי אזוי גוט געווען'.


טייערע קינדער, ווען די מאמע צינדט די ליכט, די אינגלעך שטייען אין דער זייט שטיל, און די מיידלעך שטייען ביים טיש מיט די הענט אויפן פנים און בעטן דעם אייבערשטן די תפילה: "הייליגער באשעפער, אזוי ווי איך צינד יעצט אן די ליכט, איך מאך ליכטיג אין שטוב, אזוי זאל אנגעצינדן ווערן דעם הייליגן רבינ'ס ליכט אין אלע אידישע הערצער, עס זאל זיי ליכטיג ווערן מיט די עצות פון רבי'ן".


בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי די מאמע שטייט ביים טיש מיט די הענט אויפן פנים, און פון דער זייט שטייט א קליין מיידל, אויך מיט די הענט אויפן פנים, אויך א אינגל שטייט אין דער זייט, און אויבן אן זיצט דער טאטע. די מאמע זאל האבן א ווייסע שירצל, די מיידל זאל האבן די האר צוזאמגענומען; אזוי וועלן די טיטשערס אין בית פיגא וויסן ווי צו לערנען די קינדער די שיינקייט פון צניעות.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#191 - נישט אוועקגיין פונעם אייבערשטן וועגן אפאר קעסטלעך ציינער
תפילה והתבודדות, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, ליצנות

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וישלח, י"ג כסליו, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


א שאד אז דו מאכסט נישט ווייטער וועכנטליך די עצתו אמונה פאר קינדער, אז מען לייגט אריין אין די קינדער אמונה מיט יראת שמים וועט זיי דאס העלפן זייער גאנצע לעבן; לייג די עצתו אמונה פאר קינדער פאר דיין ערשטע זאך, דאס איז וויכטיגער ווי עצתו אמונה פאר עלטערע; לאז נישט אויס קיין איין וואך עצתו אמונה פאר קינדער.


דא האסטו א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה.


דער צדיק רבי אברהם זכרונו לברכה א זון פון רבי נחמן זכרונו לברכה פון שטאט טולטשין פלעגט שטענדיג רעדן צום אייבערשטן, זיינע ליפן פלעגן שעפשען א גאנצן צייט תפילות און בקשות.


האט אמאל פאסירט אז דער צדיק רבי אברהם זכרונו לברכה אין געגאנגען אין גארטן מיט איינע פון זיינע תלמידים, און ווי זיין שטייגער איז, וואו ער גייט און וואו ער שטייט רעדט ער צום אייבערשטן. רבי אברהם זעצט זיך אוועק, ער פארמאכט זיינע אויגן און הויבט אן זאגן: "הייליגער באשעפער איך וויל נאר טראכטן פון דיר, איך וויל נאר רעדן צו דיר, איך וויל נאר זען דיך שטענדיג פאר מיר"; רבי אברהם פארגעסט וואו ער געפינט זיך, ער הויבט אויף זיינע הענט צום הימל מיט אזא בענקעניש, דער תלמיד זעט ווי זיין רבי איז זיך מתבודד, גייט ער אין די זייט און ער איז זיך אויך מתבודד.


דארט אין גארטן שפאצירן אויך גוים, ווען זיי זעען דעם צדיק רבי אברהם ווי ער שמועסט מיטן אייבערשטן מיינען זיי אז דער מענטש איז א משוגע'נער וואס רעדט צו זיך אליין, זיי ווייסן נישט פון די זאך פון רעדן צום אייבערשטן. זיי שטעלן זיך אוועק, זיי לאכן, זיי שפעטן פון צדיק, "האא, האא, האא, אזוי אינטערעסאנט, קוק ווי ער רעדט צו זיך אליינס..."


דער תלמיד זעט ווי מענטשן לאכן און שפעטן פון זיין רבי, ער גייט צו צום צדיק און זאגט: "אוי וויי, מען לאכט פון רבי'ן"; דער צדיק עפנט די אויגן און זעט ווי אלע לאכן, און זאגט: "איך וועל נישט אוועקגעבן מיין עולם הבא פאר א קעסטל ציינער"; ער געבט צו פארשטיין פאר זיין תלמיד: "וואס פאסירט ווען מענטשן לאכן און שפעטן? גארנישט, איין זאך פאסירט, זיי ווייזן מיר זייערע ציינער, וועל איך נישט אוועקגיין פונעם אייבערשטן וועגן אפאר קעסטלעך ציינער"; דער צדיק פארמאכט זיינע אויגן און רעדט ווייטער צום אייבערשטן.


טייערע קינדער, ווען מען הויבט אן זיך פירן ערליך זענען דא אנדערע וואס לאכן און שפעטן, דארף מען געדענקען פון דעם צדיק רבי אברהם, נישט קוקן אויף די וואס לאכן און שפעטן, נישט אוועק גיין פון אייבערשטן וועגן א קעסטל ציינער.


בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א איד זיצט אין א גארטן מיט די הענט צום הימל און עס שטייען אין די זייט גויים וואס לאכן פון אים.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#190 - נאכ'ן אלעס פארלירן, זאל מען בלייבן פרייליך און זיך שטארקן מיט אמונה
שמחה, אמונה, התחזקות, סיפורי צדיקים

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת לך לך, י' מר-חשון, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, מאנסי


העיקר מה שקורין "זיך דערהאלטן"; דאס איז די שיינקייט און גרויסקייט פונעם איד, ווען ער דערהאלט זיך און גייט נישט אוועק פון די אמונה.


מוהרא"ש דערציילט פונעם חסיד רבי מענדל פוטערפאס זכרונו לברכה מחסידי חב"ד, ער איז געווען אין סיביר. עס איז געקומען די הייליגע טעג, ער האט גארנישט געהאט, נישט קיין שופר, נישט קיין ד' מינים, האט ער געטראכט 'א סוכה קען איך מאכן', ער האט שווער געארבעט צוזאמצונעמען צווייגן און שטילערהייט געבויט א קליינע סוכה'לע. סוכות ביינאכט, קיינער זעט נישט, גייט ער שטילערהייט צום סוכה מיט א שטיקל ברויט, מקיים זיין די מצוה פון (ויקרא כג, מב): "בַּסֻּכֹּת תֵּשְׁבוּ שִׁבְעַת יָמִים, כָּל הָאֶזְרָח בְּיִשְׂרָאֵל יֵשְׁבוּ בַּסֻּכֹּת", און ער זעט נישט קיין שום שפיר פון א סוכה... זעט אויס א ווינט האט דאס צעווארפן, עס איז גארנישט געבליבן... האט רבי מענדל זכרונו לברכה געטראכט: 'א שופר האב איך נישט געהאט, אויך נישט קיין אתרוג, לולב וכו', אויך נישט א סוכה, נאך איין זאך האב איך, איך קען זיין פרייליך, מקיים זיין די מצוה פון שמחה, זאל איך יעצט דאס אויך נישט טון?' האט ער אנגעפאנגען טאנצן.


דאס איז א טיפער לימוד פאר אונז, אז מיר זעען זיך מיר האבן גארנישט, מיר האבן אלעס פארלוירן – זאל מען בלייבן פרייליך און זיך שטארקן מיט אמונה.





 


 





 

#189 - לערנען ספר ליקוטי מוהר"ן איידער מען לייגט זיך שלאפן
מקוה, סגולות, משניות, סיפורי צדיקים, תיקון הכללי

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת נח, ב' מר-חשון, שנת תשפ"ד לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


זאג יעדן טאג די צען קאפיטלעך תהילים, די תיקון הכללי [קאפיטל טז, לב, מא, מב, נט, עז, צ, קה, קלז, קנ], און אז דו קענסט גיין אין מקוה - דאס איז די גרעסטע תיקון צו פאררעכטן מקרה לילה; אז מען גייט אין מקוה און מען זאגט די צען קאפיטלעך תהילים - דארף מען שוין גארנישט זארגן.


אויסער דעם איז דא א גוטע סגולה אויף להבא, נישט צוקומען צו מקרה לילה - צו לערנען איידער מען לייגט זיך שלאפן ספר ליקוטי מוהר"ן. א איד איז אמאל געקומען צום הייליגן טשערנאבלער מגיד זכותו יגן עלינו און זיך באקלאגט אז ער ווערט נכשל יעדע נאכט בעוון קרי רחמנא לצלן, ער האט געוויינט אז דער הייליגער מגיד זאל אים געבן א עצה, האט אים דער מגיד געגעבן א עצה, למעשה איז ער צוריק געקומען נאך א טאג אז די עצה העלפט נישט, האט ער אים געגעבן אן אנדערע עצה, און ער איז צוריק געקומען זאגן אז די עצה העלפט אויך נישט, און ער זעט יעדע נאכט קרי רחמנא לצלן. האט אים דער הייליגער מגיד זכותו יגן עלינו געזאגט: "יעצט וועל איך דיר געבן א סגולה וואס דו וועסט שוין נישט צוריק קומען צו מיר, ווייל די סגולה וועט דיר זיכער העלפן", ער האט אים ארויסגעברענגט דעם ספר 'ליקוטי מוהר"ן' און אים געזאגט: "לערן יעדע נאכט פאר דו גייסט שלאפן אביסל פון דעם ספר, וועסטו זיכער ווערן אפגעהיטן פון אלע שלעכטס און פון מקרה לילה". דער הייליגער טשערנאבלער מגיד איז געווען זייער נאנט מיטן רבי'ן, זיינע קינדער זענען אבער שוין געווארן מתנגדים.


זיי נישט מוותר אויף לכל הפחות איין פרק משניות און איין בלאט גמרא בכל יום.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#188 - צעשטעכן דעם יצר הרע מיט אונזערע מצוות
הפצה, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, סוכות

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת כי תבא לאומאן, י' אלול, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


וואויל איז דיר אז דו ביסט זוכה צו פארשפרייטן די הייליגע בריוו, די הייליגע ספרים - פאר די וועלט; אזויפיל מענטשן שרייבן מיר אז זייער גאנצע עונג שבת איז די בריוו, א וואך וואס פעלט זיי די בריוו פון עצתו אמונה - פעלט זיי ממש א חלק פונעם שבת, ווייל די בריוו איז זייער יראת שמים, זייער וועג ווייזער, זייער התחזקות, די בריוו האלט זיי ביים לעבן.


בעט דעם מעלער זאל מאכן א בילד פון א מאנסטער (יצר הרע) און ווי ארום אים זענען דא אינגלעך מיט געקרייזלטע פיאות, מיט ד' מינים, און שטעכן אים מיטן שפיץ פון לולב, און דער מאנסטער שרייט ווי עס טוט אים וויי.


שלמה המלך גייט אין גאס און זעט ווי דער יצר הרע קומט אים אנטקעגן און וויינט זייער: "איך ווייס נישט וואס וועט דא זיין, עס קומט יעצט יום טוב סוכות און אלע גייען שאקלן די ד' מינים און מען גייט מיך צעשטעכן..." אזוי זאגט דער יצר הרע פאר שלמה המלך.


קומענדיגע טאג זעט שלמה המלך ווי דער יצר הרע קומט אים אנטקעגן, ער טאנצט און לאכט: "הָא הָא, איך האב געטראפן אן עצה, איך האב געמאכט א לאך אינעם שיף וואס ברענגט די אתרוגים מיט לולבים, און די שיף האט איינגעזינקען, ההההההאא האאאאאא, עס וועט נישט זיין קיין ד' מינים, האא הההא איך האב נישט מורא מער פון די אידן".


נאך סוכות טרעפט שלמה המלך נאכאמאל דעם יצר הרע זייער טרויעריג, זייער צובלוטיגט, ער זאגט: "איך האב געמיינט איך וועל דערטרענקען די שיף מיט די ד' מינים, אבער די אידן האבן געטראפן א פאר סעטס ד' מינים און זיי זענען געשטאנען א גאנץ סוכות מיט אזא שמחה, אלע אידן זענען געשטאנען לאנגע שעות און געווארט צו קענען געבן איין שאקל מיט די ד' מינים, דאס האט מיך אזוי צעשטאכן, דאס האט מיך אזוי צובלוטיגט..."


טייערע קינדער, לאמיר גוט צעשטעכן דעם יצר הרע מיט אונזערע מצוות, לאמיר אים צובליטיגן דורך דעם וואס מיר וועלן שאקלען דעם לולב מיט שמחה, לאמיר טאנצן און זינגען: "אוי ווי גוט צו זיין א איד, אוי ווי גוט צו זיין א איד!"


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענט

#187 - א טעם גן עדן אין די זופ
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, תמימות, תפילה, חיזוק למפיץ

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת ואתחנן, ו' מנחם-אב, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב ליבערטי


איך בעט דיר מיין ליבער טייערער ברודער, שטארק זיך מיט אלע דיינע כוחות, טראכט נישט קיין איין רגע פון אפלאזן די הייליגע ארבעט פון מחי' זיין אידישע קינדער; וואלסטו געוואוסט וויפיל ווארטן אויף די בריוו, גאנצע משפחות ווארטן ווען עס קומט שוין ארויס נאך א קונטרס עצתו אמונה, נאך א ספר עצתו אמונה, זייער גאנצע שבת איז אנגעהאנגען אין דעם - וואלסטו געטאנצט פאר שמחה פאר די גרויסע זכות וואס דו האסט.


עס גייט אריבער אויף יעדן איינעם וואס גייט אריבער, און נאר די בריוו איז זיי מחזק.


דא האסטו נאך א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה.


דער הייליגער צדיק רבי אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו ווען ער איז געווען אויף דער עלטער איז אים שווער געוען צו עסן, מען האט אים געדארפט זייער שטארק בעטן ער זאל עפעס טועם זיין צו האבן כח ווייטער צו לעבן.


אמאל האט דער הייליגער צדיק געזאגט פאר זיין זון: "עס איז דא א זופ וואס איך האב יארן צוריק געגעסן, א גוטע זופ, א געשמאקע זופ; גיי צו דעם דארף, צו דעם קרעטשמע און בעט פון די פרוי זאל דיר געבן פון די גוטע זופ, 'טייגל יוהך זופ', ווייל נאר די איין זופ קען איך פארנעמען".


דער זון האט זיך זייער געוואונדערט, 'וואו קען זיין דער צדיק זאל געדענקען א זופ וואס ער האט געגעסן שוין לאנג צוריק אין א קרעטשמע, דער צדיק איז העכער פון געדענקען א טעם פון א זופ...' אבער אז דער צדיק זאגט - פאלגט מען; אזוי האט ער געטון, ער איז געגאנגען צו יענעם דארף, מען האט געבעטן די פרוי פון די קרעטשמע אויב זי קען צושטעלן א טייגל יוהך זופ.


נאכן קאכן די זופ האט מען איר געבעטן זי זאל אויסזאגן דער סוד ווי אזוי מען מאכט אזא גוטע זופ, האט די פרוי געזאגט: "איך בין ארעם, איך האב נישט וואס אריינצולייגן אין די זופ, איך שטעל א טאפ, איך לייג אריין וואסער און אביסל שאלאכץ פון מייערן, און איך זאג צום אייבערשטן 'גרויסער גאט, דו האסט אזוי סאך גן עדן אויבן אין הימל, איך בעט דיר, לייג אריין אין די טאפ אביסל טעם גן עדן', דאס איז דער סוד פון די גשמאקע זופ".


דעמאלט האט מען פארשטאנען וואס דער הייליגער צדיק האט געזאגט, אז ער דארף פון יענעם זופ, ער האט געוואלט לערנען זיינע קינדער זיי זאלן זען וואס פאסירט ווען מען רעדט צום אייבערשטן מיט תמימות; אפילו א פשוט'ע פרוי, אז זי בעט דעם אייבערשטן יעדע זאך - קען זי זוכה זיין צו שפירן א גן עדן לעבן.


טייערע קינדער, מיר גייען שוין פון היינט אן יעדע זאך בעטן דעם אייבערשטן.


בעט דעם מעלער זאל מאלן א בילד ווי א פרוי שטייט אין א קאך ביים טאפ, אינעם טאפ איז דא וואסער, נעבן טאפ איז דא א זעקל מעל און די פרוי קוקט ארויף און בעט א תפילה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#186 - מסיים זיין גאנץ תלמוד בבלי צו די ערשטע יארצייט פון דיין מאמע
סיפורי צדיקים, גמרא, סיום הש"ס, נשמה

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת ראה, י"ט מנחם-אב, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב געהערט די פרייליכע נייעס אז דו האסט זוכה געווען אין די יאר צו לערנען גאנץ ש"ס; האסט אנגעהויבן פאראיאר ביי די פטירה פון דיין מאמע עליה השלום און דו גייסט מסיים זיין גאנץ תלמוד בבלי כ"ב לחודש אב, לכבוד די ערשטע יארצייט פון דיין מאמע.


וואס זאל איך דיר זאגן, די שענסטע זאך וואס א קינד קען טון פאר זיין אייגענע נשמה און פאר די נשמה פון די עלטערן - איז לערנען תורה; עס ווערט א שמחה אין אלע עולמות, די נשמה גייט ארויף אין גן עדן העכער און העכער, די נשמה קומט צו איר אייביגע רי.


לערנען גמרא איז אזוי הייליג און אזוי הויך. הער א מעשה וואס מוהרא"ש זכותו יגן עלינו דערציילט, דער הייליגער רבי אלימלך פון ליזענסק זכותו יגן עלינו האט באשטימט אז זיין תלמיד דער הייליגער רבי מענדעלע מרימנוב זכותות יגן עלינו זאל זיין בעל תפילה ראש השנה ביי אים אין שול.


איין יאר האט דער צדיק רבי מענדעלע זכותו יגן עלינו זיך באהאלטן, ער האט נישט געוואלט זיין דער בעל תפילה, און דער הייליגער רבי אלימלך פון ליזענסק האט נישט געוואלט מען זאל צושיקן א צווייטן, ער האט געזאגט מען וועט נישט דאווענען ביז מען וועט אויפזוכן דעם רבי מענדעלע. אלע תלמידים האבן זיך ארויסגעלאזט זוכן דעם רבי מענדעלע, ביז מען האט אים געטראפן. מען האט אים געזאגט: "דער רבי לאזט נישט קיינעם צוגיין צום עמוד, דער רבי זאגט ער ווארט אויף דיר"; דער רבי ר' מענדעלע האט נישט געהאט קיין ברירה, ער איז צוגעגאנגען צום עמוד.


נאכן דאווענען האבן אלע זייער געמוטשעט דעם רבי מענדעלע ער זאל זאגן פארוואס ער האט נישט געוואלט צוגיין צום עמוד. האט ער געזאגט, ער האט מקובל, ווער עס ווערט אויסדערוועלט צו זיין בעל תפילה אין די ימים נוראים מוז לערנען גמרא יעדן טאג פון ט"ו אב, און היות די יאר איז אים געווען זייער שווער די נסיעה פון פריסטיק קיין ליזענסק, און ער האט נישט געלערנט יעדן טאג גמרא, האט ער נישט געוואלט צוגיין צום עמוד, ביז דער רבי אלימלך האט אים געהייסן האט ער געדארפט פאלגן; זעט מען ווי גרויס און הייליג איז לערנען גמרא.


הויב אן נאכאמאל ש"ס לעלוי נשמת דיין מאמע, לערן יעדן טאג זיבן בלעטער; דאס וועט דיך מטהר זיין און מזכך זיין, און אויך וועט דאס זיין א טובה פאר דיין מאמע'ס נשמה.


שטארק זיך, זיי ממשיך מיט דיין עבודות הקודש.


א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.


 

#185 - די גרויסקייט פון העלפן די טייערע אינגעלייט זאלן קענען זיצן און לערנען
כולל, סיפורי צדיקים

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת עקב, י"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


הער א מעשה וואס מוהרא"ש דערציילט.


עס איז געווען אין די צייטן פון הייליגן מהרש"א, עס האט פאסירט א שרעקליכע מעשה; א בחור, א לץ - וואס האט פון יעדן איינעם חוזק געמאכט, איז אמאל ביי א לויה צוגעגאנגען צום מיטה וואו דער נפטר איז געליגן, ער האט אויפגעדעקט די תכריכים און געגעבן א פאטש פארן נפטר, און אלע האבן געלאכט פון זיין וויץ, פון דאס געוואגטקייט פון דעם לץ.


יענע נאכט פאסירט עפעס שרעקליך, דער בחור הויבט אן שרייען קולי קולות. זיין טאטע וועקט זיך אויף, ער קומט צו לויפן, ער פרעגט זיין זון: "וואס גייט פאר?" דער זון שרייט: "ראטעוועט, א נשמה פון יענע וועלט איז געקומען צו מיר, ער וויל מיך דערווערגן", דער טאטע טראכט: 'מיין זון חלומ'ט א חלום', ער זאגט דעם זון: "גיי צוריק שלאפן".


עס גייט נישט אריבער אפאר מינוט און דער זון שרייט ווייטער: "ראטעוועט, ער הרג'עט מיך!" דער טאטע זעט אז עפעס גייט פאר, ער לויפט אריבער צום הייליגן מהרש"א. דער צדיק איז אויף, ער זיצט און לערנט די הייליגע תורה. דער הייליגער מהרש"א פרעגט: "וואס קען איך ענק העלפן?" דער איד וויינט: "עפעס מאדנע האט פאסירט, וואס טו איך דא? מיין זון זאגט ער קען נישט שלאפן, עפעס א נשמה וויל אים הרג'ענען".


דער הייליגער מהרש"א זאגט פארן טאטן: "דיין זון זאל זיך אראפלייגן דא ביי מיר אין צימער און איך וועל אכטונג געבן אויף אים". דער מהרש"א לייגט דעם בחור שלאפן, און עס גייט נישט אריבער אפאר מינוט און דער בחור הויבט אן שרייען קולי קולות: "ראטעוועט, ער דערווערגט מיך, איך קען נישט אטעמען", דער מהרש"א הויבט אן רעדן צו די נשמה: "ווער ביסטו? און וואס ווילסטו פונעם בחור?" דער נפטר זאגט: "איך בין דער איד וואס איז היינט געשטארבן און דער בחור איז צו מיר צוגעקומען און מיר געגעבן א פאטש, ער האט מיך פארשעמט, איך וויל אים רופן צום בית דין של מעלה, איך וויל אים רופן צו דין תורה פארן מיך פארשעמען". דער הייליגער מהרש"א זאגט: "בשום אין אופן, דו נעמסט נישט אוועק דעם בחור, ער איז נאך יונג און ער דארף נאך לעבן, אויב דו ווילסט א דין תורה, קענסטו מאכן די דין תורה ביי מיר". זאגט דער נפטר: "פיין, אויב אזוי זאל דער רב מיך אויסהערן; דער בחור איז א לץ, ער האט מיר געגעבן א פאטש ביי מיין לויה, איך בין אים נישט מוחל", זאגט דער הייליגער מהרש"א דעם בחור: "דו שעמסט זיך נישט, אזוינס צו טון, געבן א פאטש פאר א נפטר?!" דער בחור הייבט אן וויינען: "איך וויל תשובה טון, איך זאג צו איך גיי מער נישט חוזק מאכן פון מענטשן", דער הייליגער מהרש"א פרעגט דעם נפטר: "אויב דער בחור וועט זיך פארנעמען צו זאגן יעדן טאג א פרק משניות פאר דיין נשמה ביסטו אים מוחל און דו לאזט אים צורו?" זאגט דער נפטר: "יא, אויב ער וועט לערנען פאר מיין נשמה - בין איך אים מוחל".


זאגט דער הייליגער מהרש"א פארן נפטר: "איך וויל דיך פרעגן, ווי קען זיין אז קוים אפאר שעה צוריק ביסטו הערשט אוועק פון די וועלט און דו ביסט שוין געקומען צו דיין רו, דו קענסט שוין קומען פון עולם האמת אין חלום - פארלאנגען א דין תורה? איך קען דיך, דו ביסט נישט דער גרויסער צדיק, דו ביסט א פשוט'ער מענטש, ווי קומט דאס צו דיר אזא שנעלע רו? עס נעמט דאך לאנגע יארן ביז א נשמה קומט אן צו איר רו", זאגט דער נפטר: "איך בין טאקע נישט דער גרויסער צדיק אבער איין זאך האב איך געטון, איך האב אויסגעהאלטן תלמידי חכמים זיי זאלן קענען לערנען, איך האב זיי געגעבן געלט זיי זאלן קענען לערנען".


די מעשה האב איך געהערט פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, און איך שרייב דיר דאס ווייל דו העלפסט מיר מיט די כולל, איך וויל דיר געבן חיזוק זאלסט ווייטער ממשיך זיין מיר העלפן מיט די כולל, מיר העלפן דעקן חודש'ליך צאלן די טייערע אינגעלייט, און דערצייל די מעשה פאר אלע וואס העלפן דיר, און ווייז די מעשה פאר ... נרו יאיר וואס האט יעצט געגעבן צען טויזנט דאלער פאר די כולל, אז די טייערע אינגעלייט זאלן קענען לערנען.


ווייז דעם בריוו פאר אלע תומכי הכולל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#184 - אפילו מעשיות פון צאינה וראינה איז זייער חשוב אין הימל
תפילה והתבודדות, חסד, סיפורי צדיקים, נקודות טובות

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת עקב, י"ב מנחם-אב, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


יעדע גוטע זאך וואס מען טוט - איז אין הימל זייער חשוב, אפגערעדט לערנען און דאווענען און טון חסד מיט אנדערע, דאס איז דאך דער עיקר אויף וואס מען באקומט שכר אין הימל.


הער א מעשה, דער הייליגער ישמח משה זכותו יגן עלינו האט אמאל עוסק געווען אין שאפן געלט פאר א וויכטיגע צוועק. ער איז געגאנגען נאך געלט און ער איז אריין אין א קרעטשמע, ער האט געקלאפט אויפן טיש און געזאגט: "רבותי, איך בין עוסק אין א גרויסע מצוה, איך בעט אייך איר זאלט זיך משתתף זיין"; רופט זיך אן א פשוט'ער איד צום הייליגן צדיק: "וויפיל געלט דארף דער רב?" און דער איד האט געגעבן די גאנצע סכום וואס דער צדיק האט אים געבעטן.


דער הייליגער ישמח משה איז געווארן זייער איבערגענומען, ער זאגט דעם איד: "בזכות די מצוה קענסטו בעטן וואס דו ווילסט, קענסט בעטן עשירות, אריכות ימים, וכדומה"; זאגט דער איד: "איך וויל דער רב זאל מיר צוזאגן עולם הבא", און דער ישמח משה האט אים דאס צוגעזאגט. אים איז דאס נישט געווען גענוג, ער האט געבעטן ער וויל די הבטחה בכתב און אזוי האט דער ישמח משה געטון, ער האט אים געשריבן בכתב אז ער וועט זוכה זיין צו עולם הבא.


דער איד איז נפטר געווארן און ער איז געקומען אין חלום צום הייליגן ישמח משה, ער זאגט: "עס איז מיר זייער ביטער; איך זיץ אין גן עדן, איך ווייס גארנישט, איך פארשטיי נישט קיין לערנען, עס איז מיר נישט גוט אין גן עדן", זאגט אים דער הייליגער ישמח משה: "לערן משניות", זאגט דער איד: "איך האב קיינמאל קיין משניות נישט געלערנט", אין גן עדן קען מען נאר לערנען אויב מען האט פארדעם געלערנט. זאגט דער ישמח משה דעם איד: "דעמאלט לערן חומש", זאגט ער: "איך האב נישט געלערנט אין לעבן, נישט קיין פסוק חומש און נישט קיין משנה, גארנישט גארנישט", זאגט אים דער ישמח משה: "אפשר א מעשה פון צאינה וראינה פון פרשת השבוע האסטו אמאל געלערנט?" זאגט דער איד: "דאס יא", זאגט אים דער צדיק: "דעמאלט זיץ אין גן עדן און לערן די מעשיות".


ווען דער ישמח משה האט דערציילט די מעשה האט ער געזאגט: "דער איד איז צו מיר מער נישט צוריק געקומען", איז א סימן אז אפילו מעשיות פון צאינה וראינה איז אין הימל זייער חשוב.


זיי נישט קיין בטלן, כאפ ארויס א פרק משניות, א בלאט גמרא; זאג די ווערטער אפילו אן פארשטיין. גיי שפאצירן יעדן טאג אפאר מינוט מיטן אייבערשטן, רעד צו אים, בעט אים די ווערטער: "הייליגער באשעפער, איך קען רעדן מיט יעדן איינעם שעות אויף שעות שטותים והבלים, דער טאג גייט מיר אריבער מיט שמועסן, און מיט דיר איז מיר אזוי שווער צו רעדן, איך קען קוים ארויסזאגן א ווארט פאר דיר הייליגער באשעפער, העלף מיר, איך וויל רעדן מיט דיר".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 

#183 - די אלף-בית האט געראטעוועט
סיפורי צדיקים, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת פנחס, שבעה עשר בתמוז, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב ליבערטי


איך בעט דיר זייער טייערער ברודער, שטארק זיך מיט דיין הייליגע ארבעט, זיי ממשיך מיטן ארויסגעבן די הייליגע ספרים וואס זענען אזוי מחי' און מחזק טויזנטער אידן; דיין זכות איז זייער גרויס אויבן אין הימל.


דא האסטו נאך א חלק פון די מעשה פון די נסיעה פון הייליגן בעל שם טוב זכותו יגן עלינו, פאר די קינדער עצתו אמונה.


"ראטעוועט...! ראטעוועט...! דער רבי זאל עפעס טון, מען גייט אונז כמעט הרג'ענען!"


אלע ליגן געבינדן, דער הייליגער בעל שם טוב, דער תלמיד רבי צבי און די צדיקת אדל; א באנדע ים רויבערס האבן באפאלן די שיף פונעם בעל שם טוב זכותו יגן עלינו, די רויבערס זענען נישט פשוט'ע רויבערס וואס זוכן געלט, זיי זענען פון די באקאנטע שרעקעדיגע גרופע מענטשן פרעסערס, זיי הרג'ענען מענטשן און עסן אויף די מענטשן; זיי זענען שרעקליכע רוצחים.


דער תלמיד פון בעל שם טוב זכותו יגן עלינו וויינט, ער זאגט: "רבי טוט עפעס, רבי מאכט א נס". דער בעל שם טוב בלייבט שטיל, ער זאגט שטילערהייט: "איך האב אלעס פארגעסן, איך דענק גארנישט", אדל צואוויינט זיך, זי זאגט: "טאטע, ראטעווע אונז, די רויבערס גייען אונז שחט'ן און אונז אויפעסן", דער בעל שם טוב זאגט: "איך דענק גארנישט"; דער הייליגער בעל שם טוב ליגט געבינדן אויף דער ערד, ער זאגט גארנישט, ער קוקט ארויף צום הימל, ער גלייבט אינעם אייבערשטן, דער בעל שם טוב זאגט: "אפשר דענקסטו עפעס?" "איך געדענק נאר די א' ב'" - ענטפערט דער תלמיד, זאגט אים דער הייליגער בעל שם טוב: "אויב אזוי, הויב אן זאגן אן אות נאך אן אות, אין א רייע פון די א' ב', און איך וועל דיר נאכזאגן".


"א... ב... ג... ד..." דער תלמיד שרייט די אותיות און דער בעל שם טב זאגט נאך אות ביי אות... "ח... ט... י..."; ווען מען האט געענדיגט די אותיות האט דער בעל שם זיך אלעס דערמאנט און אנגעהויבן זייער שטארק בעטן דעם אייבערשטן און דער אייבערשטער האט געמאכט א נס, מען האט פלוצלונג געהערט ווי שיפן פייפן; די רויבערס האבן זיך דערשראקן און זענען אנטלאפן, און דער הייליגער בעל שם טוב האט זיך געראטעוועט.


טייערע קינדער, מיר לערנען זיך פון די מעשה אז מען זאל בעטן דעם אייבערשטן, און אויב מען ווייסט נישט ווי אזוי צו בעטן - קען מען בעטן אויף די א' ב'; צום ביישפיל: "הייליגער באשעפער איך וויל האבן א'מונה אין דיר, ב'טחון אין דיר, ג'לייבן אין דיר, ד'אווענען צו דיר, ה'אפן צו דיר" - און אזוי ווייטער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים .

#182 - שליס דיך אן אין די קאמפיין צו זאמלען געלט פאר אונזער מוסד
צדקה, סיפורי צדיקים, קאמפיין

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת מטות מסעי, כ"ג תמוז, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


מיר מאכן אלע יארן א קאמפיין פאר די מוסד, איך וויל דו זאלסט זיך אנשליסן אין די קאמפיין צו זאמלען געלט פאר אונזער מוסד.


איך וויל דיר בעטן זאלסט זיך נישט פטר'ן צו געבן דיין אייגענע געלט, ווייל אייגענע געלט האב איך מער פון דיר; נישט דאס דארף איך, איך וויל דו זאלסט ארויסגיין אין גאס צו דיינע חברים, דיין משפחה, דיינע באקאנטע - זיי בעטן צדקה פאר ברסלב.


מוהרא"ש דערציילט, אין שטאט קראקא, דער שטאט וואו דער הייליגער רמ"א איז געווען רב - האט געוואוינט א שיכור יענקעלע, ער פלעגט יעדן טאג נאכן ענדיגן ארבעטן נעמען די געלט וואס ער האט פארדינט און דאס אויסטרינקען. איינמאל האט ער געהערט ווי אן ארעמע פרוי אן אלמנה זינגט זיך אזוי אונטער: "רבונו של עולם, יענקעלע גייט טרינקען ביר און ברוינפן און איך האב נישט אויף שבת צו מאכן", יענקעלע שיכור האט דאס געהערט און ער האט דאס נישט געקענט אראפשלינגען, ער האט גענומען דאס געלט און געלייגט ביי די טיר פון די אלמנה, ער איז אהיים און ער איז נפטר געווארן.


יענע נאכט, דער רמ"א זיצט אין שטוב און לערנט די הייליגע תורה, פלוצלונג קומט אריין דער איד יענקעלע און זאגט: "איך רוף דיך צו דין תורה אויבן אין הימל", דער רמ"א האט געמיינט ער מאכט שפאס, דער יענקל איז געווען א באקאנטער שיכור פון קראקא, ער האט זיך נעבעך געוואלגערט אין די גאסן, נישט אויפגעהערט טרינקען. דער רמ"א זאגט אים: "שטער מיך נישט פון לערנען, מאך נישט קיין חוזק פון מיר", אבער יענקעלע דער שיכור זאגט: "דער רב זאל מיר גלייבן, איך בין שוין א נפטר, איך האב א טענה צום רב".


דער רמ"א האט זיך אביסל דערשראקן, ער טראכט 'ווי אזוי איז ער אריינגעקומען צו מיר אין שטוב? עס איז דאך פארשפארט די טיר, זעט אויס עס איז נישט קיין וויץ'. ער פרעגט אים: "וואס איז דיין טענה אויף מיר?" זאגט ער: "דער רב פלעגט אלץ גיין נאך געלט אבער דער רב איז קיינמאל נישט געקומען צו מיר בעטן צדקה, יעצט ווען איך בין א נפטר זע איך אז צדקה ראטעוועט פון טויט, צדקה נעמט אראפ אלע עונשים, פארוואס האט דער רב נישט געבעטן פון מיר געלט?" האט דער רמ"א געזאגט: "ביזט גערעכט, גיי צום בית דין של מעלה און זאג 'איך רבי משה איסרליש טו תשובה, און פון היינט אן גיי איך מזכה זיין יעדן איינעם מיט די מצוה פון צדקה'".


מען האט געשטעלט אן אפיס נעבן מיין שטוב אין שטעטל, קום אריין און זיי א חלק פון שאפן צדקה פאר די מוסד. איך וויל נישט זאלסט זיך פטר'ן מיט געבן אייגענע געלט, איך וויל זאלסט גיין נאך געלט, ווייל גיין נאך געלט איז א תיקון פאר אלע פגמים.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#181 - ארויסכאפן גוטע זאכן דא און דארט, איז חשובער פון א מלאך
התחזקות, סיפורי צדיקים, נקודות טובות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת מטות מסעי, כ"ב תמוז, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך וויל דיר זאגן, דער אייבערשטער האט פון דיר אזא נחת רוח, ער האט א פארגעניגן פון דיר, ווי דו כאפסט ארויס מצוה'לעך, דו כאפסט ארויס גוטע זאכן אין דיינע טרדות, אין דיינע בלבולים וכו' וכו'.


דו מיינסט דאס איז נישט אינטערעסאנט... דיין פלאן איז, איין טאג וועסטו נאך ווערן א מלאך, אלעס אפלאזן וכו' וכו'; אין הימל לאכט מען פון די סארט פלענער, אין הימל ביסטו מער חשוב ווי א מלאך, מלאכים איז דא גענוג אין הימל.


מוהרא"ש דערציילט, דער הייליגער מעזריטשער מגיד זכותו יגן עלינו האט געהאט א מנהג אלע יארן מוצאי ראש השנה צו מאכן א סעודה און דערציילן פאר זיינע תלמידים וואס זיי האבן געבעטן ראש השנה, ער האט דאס געוואוסט מיט זיין רוח הקודש און אויך האט ער געזען אין הימל וואס זיי האבן גע'פועל'ט. איין יאר ביי די סעודה איז דארט געזעצן דער וואסער טרעגער פון שטאט, ער האט אויך געוואלט וויסן וואס מען האט אים אנגעשריבן אין הימל, האט ער געפרעגט דעם מעזריטשער מגיד: "רבי, וואס האב איך געבעטן און וואס האט מען מיר געענטפערט?" האט דער הייליגער מעזריטשער מגיד זכותו יגן עלינו אים געזאגט: "דו האסט געוויינט ביים דאווענען צום אייבערשטן פארוואס דיין פרנסה איז צו זיין א וואסער טרעגער, האסט געבעטן דעם אייבערשטן אז דאס יאר ווילסטו זיצן א גאנצן טאג אין בית המדרש און זיך נישט אזוי מוטשען מיטן ברענגען פרנסה, דו ווילסט דינען דעם אייבערשטן גרינגערהייט"; דער וואסער טרעגער זאגט פארן מגיד: "אמת, דאס האב איך געבעטן", און ער פרעגט דעם מגיד: "וואס האט מען מיר אנגעשריבן אין הימל", זאגט דער הייליגער מעזריטשער מגיד: "אין הימל האט מען געלאכט פון דיר, אין הימל האט מען געזאגט, 'אויב דו וועסט זיצן א גאנצן טאג אין שול - וואס דארף מען דיך האבן?' דער אייבערשטער האט אן א שיעור מלאכים וואס דינען אים - אן זיך מוטשען אויף פרנסה און אן קיין יצר הרע, דער אייבערשטער וויל דוקא הערן דיינע קאפיטלעך תהילים וואס דו כאפסט ארויס אינמיטן דיין ארבעט, ער וויל הערן ווי דו לויבסט אים ווען עס איז דיר שווער".


די וואך גייען צוויי סדרות - מטות און מסעי; זיי מעביר סדרה, ווארט נישט ביז סוף וואך.


א גרוס פון שטעטל, עס איז א מחי' דא צו זיין, אויך א גרוס פון ישיבה; דעם זומער זענען דא א גרופע בחורים, ערליכע מיט שכל; איך האב הנאה יעדע רגע דא צו זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#180 - אפילו מען שרייט אויף דיר צא טמא, איז דער אייבערשטער נאכאלץ מיט דיר
אמונה, התחזקות, סיפורי צדיקים

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת פנחס, י"ג תמוז, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


א איד איז קיינמאל נישט אליין; וואו א איד איז נאר - איז דער אייבערשטער מיט אים. חכמינו זכרונם לברכה דערציילן (ירושלמי ברכות ט, א): "מַעֲשֶׂה בִּסְפִינָה אַחַת שֶׁל עַכּוּ"ם", עס איז אמאל געפארן א שיף מיט גוים, אויפ'ן שיף איז געווען א אידיש אינגל. עס איז געווען א שטורעם און די שיף איז אנגעקומען ערגעץ ווייט אוועק, אלע גויים זענען אראפ פון שיף זוכן עפעס עסן אבער דער אידיש אינגל איז געבליבן אויפ'ן שיף, אלע האבן אים געפרעגט "פארוואס גייסטו דיר נישט קויפן עפעס עסן?" האט דער קינד געזאגט: "איך בין א פרעמדער, איך ווייס נישט וואו צו גיין", האבן די גוים אים געפאטשט און געזאגט: "א אידיש קינד איז פרעמד? 'כָּל אָהָן דְּאַתְּ אָזֵיל', וואו א איד גייט, 'אֶלֹקֶךָ עִמְּךָ', איז דער אייבערשטער מיט אים", אזוי ווי עס שטייט "כַּה' אֱלֹקֵינוּ בְּכָל קָרְאֵנוּ אֵלָיו".


ביסט נישט אליין, דער אייבערשטער איז מיט דיר, דער אייבערשטער האט דיך ליב; אפילו קיינער דארף דיך נישט, אלע ווארפן דיך אוועק, מען ווארפט דיר ארויס, מען שרייט אויף דיר צא טמא - איז דער אייבערשטער מיט דיר. אזוי ווי עס שטייט (ויקרא טז, טז): "הַשֹּׁכֵן אִתָּם בְּתוֹךְ טֻמְאֹתָם", אפילו מען איז טמא - איז דער אייבערשטער נאכאלץ מיט אונז, און ער ווארט מיר זאלן זיך אומקערן צו אים.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#179 - איך וועל דינען דעם אייבערשטן אן קיין גן עדן
אמונה, הפצה, זיכוי הרבים, עבודת השם, סיפורי צדיקים, עצתו אמונה, חלישות הדעת

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת נשא ב', ט' סיון, שנת תשפ"ג לפרט קטן


 


צו מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר ברסלב, ליבערטי


איך בעט דיר זייער, שטארק זיך מיט אלע כוחות ווייטער אנצוגיין מיט דיין הייליגע ארבעט פון זיין א מזכה את הרבים, און קוק נישט אויף אלע חלישות הדעת און אלע בלבולים וואס גייט אריבער אויף דיר. אויף מיר גייט אויך אריבער וכו' וכו'; ווער עס טוט גוטע זאכן, בפרט ווער עס איז עוסק בתיקון העולם - גייט אריבער אויף אים שווערע ביטערע נסיונות, וואויל איז דעם וואס בלייבט שטארק און שטעלט זיך נישט אפ פאר קיינעם.


דא האסטו א מעשה פאר די קינדער עצתו אמונה, די מעשה וואס דער הייליגער רבי האט דערציילט פונעם בעל שם טוב, וואס האט אויסגעשריגן - ווען מען האט אים מגלה געווען פון הימל אז ער האט פארלוירן זיין עולם הבא: "וועל איך דינען דעם אייבערשטן אן קיין גן עדן!" דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן מח): "יִהְיֶה מְרֻצֶּה לַעֲשׂוֹת מַה שֶּׁיּוּכַל בַּעֲבוֹדַת ה' בְּלֹא עוֹלָם הַבָּא", נאר אז מען איז גרייט אויף דעם, צו דינען דעם אייבערשן אן קיין שום שכר - נאר אזוי קען מען בלייבן שטארק ווען עס קומען שווערע בלבולים.


בעט דעם מעלער זאל מאלן א שיינע טיש, אויבן אן זיצט דער בעל שם טוב און פון דער זייט אדל, אדל זאל ער מאלן מיט א שיינע געבינדענע טיכל און מיט א שיינע פערל קייטל. פון דער זייט א פאר-פאלק, און די הענט פון בעל שם טוב אין די הייעך, אז די קינדער זאלן זיך גוט פארקוקן אינעם בילד ווען די עלטערן דערציילן זיי די מעשה:


אָדְל דִי צַדֵיקֶת גְרֵייט אָן דֶעם שֵׁיינֶעם סֵדֶר נַאכְט פַאר אִיר טַאטֶע דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, זִי דַאנְקְט דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן פַאר דִי גְרוֹיסֶע נֵס וָואס הָאט פַּאסִירְט, וִוי פוּן הִימְל זֶענֶען אָנְגֶעקוּמֶען דִי פָּאר-פָאלְק פוּן דֵייטְשְׁלַאנְד מִיט אַלֶע עֶסְן פַאר יוֹם טוֹב פֶּסַח.


דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ אִיז אִין שׁוּל, עֶר טְרַאכְט נָאר פוּנֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, עֶר זָארְגְט גָארְנִישְׁט פוּן וואוּ עֶר וֶועט הָאבְּן מַצּוֹת אוּן עֶסְן פַארְן סֵדֶר נַאכְט, עֶר וֵוייסְט אַז דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער וֶועט אִים הֶעלְפְן. דֶער צַדִיק גֵייט אִין מִקְוֶה זִיךְ טוֹבֵל'עֶן לְכָבוֹד יוֹם טוֹב, עֶר שְׁטֶעלְט זִיךְ אַוֶועק דַאוֶוענֶען פַארְן אֵייבֶּערְשְׁטְן אוּן מִיט אַ שְׁטַארְקֶע בֶּענְקֶענִישׁ צוּם אֵייבֶּערְשְׁטְן זִינְגְט עֶר הַלֵּל.


דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב קוּמְט אָן צוּם הֶקְדֵּשׁ, דִי שְׁטוּבּ וואוּ עֶר הַאלְט זִיךְ אוֹיף אִין אִיסְטַאנְבּוּל. מֶען הוֹיבְּט אָן דֶעם סֵדֶר, אָדְל מִיט רֶבִּי צְבִי זִיצְן בַּיים סֵדֶר אִינְאֵיינֶעם מִיטְן בַּעַל שֵׁם טוֹב, אוֹיךְ הָאט אָדְל אַיינְגֶעלַיידְנְט דִי פָּארְ-פָאלְק זָאלְן זַיין בַּיים סֵדֶר.


בַּיי שֻׁלְחָן עוֹרֵךְ שְׁמֵייכְלְט דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב צוּ זַיין טָאכְטֶער אוּן פְרֶעגְט: "טָאכְטֶער לֶעבְּן, וֶוער הָאט גֶעבְּרֶענְגְט דִי מַצּוֹת, וַויין, מִיט אַלֶע גוּטֶע עֶסְן?" אָדְל זָאגְט: "טַאטֶע, דִי פָּאר-פָאלְק, זֵיי הָאבְּן גֶעבְּרֶענְגְט אוּן צוּגֶעשְׁטֶעלְט דֶעם גַאנְצֶע סֵדֶר, זֵיי וִוילְן דוּ זָאלְסְט זֵיי בֶּענְטְשְׁן מִיט אַ קִינְד. שׁוֹין לַאנְגֶע יָארְן וָואס זֵיי הָאבְּן נִישְׁט קַיין קִינְדֶער", זָאגְט דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב: "אִיךְ זָאג צוּ מִיט אַ שְׁטַארְקֶע צוּזָאג, בִּיז אַ יָאר וֶועט אִיר גֶעהָאלְפְן וֶוערְן מִיט אַ קִינְד".


עֶפֶּעס אִיז גֶעשֶׁען מִיטְן הֵיילִיגְן בַּעַל שֵׁם טוֹב, עֶפֶּעס שְׁלֶעכְט; דֶער הֵיילִיגֶער צַדִיק אִיז פְּלוּצְלוּנְג גֶעוָוארְן וֵוייס וִוי קַאלֶעךְ, עֶר זֶעט אוֹיס זֵייעֶר דֶערְשְׁרָאקְן. מֶען הָאט אִים יֶעצְט מוֹדִיעַ גֶעוֶוען פוּן הִימְל אַז עֶר הָאט פַארְלוֹירְן זַיין גַאנְצֶע עוֹלָם הַבָּא, זַיין גַאנְצֶע גַן עֵדֶן. וַוייל עֶס אִיז גֶעוֶוען אַ גְזֵירָה אַז דִי פָּאר-פָאלְק וֶועט קַיין קִינְדֶער נִישְׁט הָאבְּן, אוּן אַז דֶער צַדִיק הָאט צוּגֶעזָאגְט פַאר דִי פָּארְפָאלְק אַ קִינְד - וֶועט מֶען מוּזְן גֶעבְּן אַ קִינְד, וַוייל אַ צַדִיק קֶען מְבַטֵּל זַיין דִי גְזֵירוֹת; דָאס אִיז דִי סִיבָּה פַארְוָואס דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב אִיז אַזוֹי בְּלַאס, מֶען הָאט אִים צוּגֶענוּמֶען זַיין גַן עֵדֶן.


"וֶועל אִיךְ דִינֶען דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן אָן קַיין גַן עֵדֶן!" שְׁרֵייט אוֹיס דֶער הֵיילִיגֶער בַּעַל שֵׁם טוֹב, "אִיךְ בְּלַייבּ דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן גֶעטְרֵיי, אִיךְ וֶועל וַוייטֶער לֶערְנֶען אוּן דַאוֶוענֶען אָן קַיין אָפְּשְׁטֶעל".


טֵייעֶרֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, מִיר לֶערְנֶען זִיךְ פוּן דִי מַעֲשֶׂה וִוי אַזוֹי מֶען דַארְף זַיין גֶעטְרֵיי דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן, אַז אֲפִילוּ מֶען הֶערְט אַ בַּת קוֹל פוּן הִימְל אַז מֶען וֶועט נִישְׁט זוֹכֶה זַיין צוּ הָאבְּן גַן עֵדֶן - זָאל מֶען וַוייטֶער בְּלַייבְּן גֶעטְרֵיי דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן אוּן אִים וַוייטֶער דִינֶען.


אַלֶע קִינְדֶער, לָאמִיר זִינְגֶען אִינְאֵיינֶעם: "אִיךְ דַארְף נִישְׁט קֵיינֶעם נָאר דִיר בַּאשֶׁעפֶער אַלֵיינְס, נִישְׁט דִי וֶועלְט אוּן נִישְׁט יֶענֶע וֶועלְט, נָאר דִיר בַּאשֶׁעפֶער אַלֵיינְס".


 דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.