בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פקודי, ב' דראש חודש אדר ב', שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, מאנסי
עס קומען יעצט זייער הייליגע טעג, פורים איז א צייט וואס (אסתר ט, א): "וְנַהֲפוֹךְ הוּא", מען קען זיך אינגאנצן איבערדרייען, "יש עניין שיתהפך הכל לטובה" (ליקוטי עצות התחזקות, סימן לו), מען קען זוכה זיין צו ווערן א צדיק, אפלאזן דעם 'ארור המן' און ווערן 'ברוך מרדכי'; אפילו אויב מען איז אין (מגילה יג:): "חֵיקוֹ שֶׁל אֲחַשְׁוֵרוֹשׁ", מען דערטרונקט זיך אין בלאטע – לערנען אונז די צדיקים מרדכי ואסתר: "אנטלויף פון די טומאה, לויף צום צדיק", חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שם), אסתר זאגט אונז: "עוֹמֶדֶת מֵחֵיקוֹ שֶׁל אֲחַשְׁוֵרוֹשׁ", שטיי אויף פון די שויס פון אחשורוש, "טוֹבֶלֶת", גיי אין מקוה, "וְיוֹשֶׁבֶת בְּחֵיקוֹ שֶׁל מָרְדְכַי", גיי צו מרדכי הצדיק'ס שויס.
דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן עד): "וְעַכְשָׁיו, וְלֹא סִיֵּים", קען מען זאגן: "ענדיג נישט זאגן 'ועכשיו'", מען דארף א גאנץ לעבן זיין גרייט צו זאגן "'ועכשיו', איך הויב יעצט אן", 'ולא סיים', און נישט ענדיגן אנהויבן מאכן פרישע התחלות.