תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א,
איינער האט מיר דערציילט אז זיינע פרישע שכנים, א שנה ראשונה פארפאלק, האט זיך ארויסגעצויגן אין זיין בנין, און יעדע נאכט הערט מען ארויס קולות וברקים פון דארט, מ'הערט זעצן און קלאפן, און מ'הערט די פרוי וויינען זייער שרעקעדיג ווי א קליין קינד. פון אינדרויסן זעען זיי ווי א נארמאלע פארפאלק, אבער ס'זעט אויס אז ס'טויג נישט דער מצב דארט.
יענער איז געגאנגען דאס דערציילן פאר'ן דיין פון דעם אינגערמאן, וואס איז געגאנגען רעדן צום דעם חתן מדריך פונעם אינגערמאן, אבער עס איז צוריק געקומען אז דער אינגערמאן זאגט אז אלעס איז פיין.
דארף מען נאך עפעס טון דערצו? אדער זאל מען עס לאזן לויפן?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
יום א' פרשת ויגש, ב' דראש חודש טבת, ז' דחנוכה, שנת תש"פ לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר.
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
אודאי דארפסטו טון, וואס איז בכלל דיין שאלה?
נעם א זעקל ספרים און קונטרסים פון עצות און חיזוק פון הייליגן רבי'ן און גיי דערמיט אין די הייזער ראטעווען אידישע קינדער; דו קענסט זיך נישט פארשטעלן וואס הפצה איז און וואס מען ראטעוועט אלץ מיט הפצה, וויפיל אידישע שטובער גייען חרוב ונחרב פון דעם וואס אינגעלייט האבן נישט קיין שכל ווי אזוי זיך אומצוגיין מיט א ווייב, און מיט א קונטרס קען מען זיי פשוט אפראטעווען.
אז עס איז דיר אונטער געקומען צו הערן פון דער נאנט ווי אזוי עס זעט אויס שטילערהייט אין הייזער צווישן מאן און ווייב וכו', איז דאס ווייל פון הימל וויל מען דו זאלסט גיין "הפצה"; דו זאלסט גיין טיילן ספרים, קונטרסים און סידי'ס פון הייליגן רבי'ן, ראטעווען אידישע שטובער.
מוהרא"ש זכרונו לברכה האט געשריבן וואונדערליכע ספרים אויף שלום בית וואס איז שוין דא היינט אויף אפאר שפראכן. אין לשון הקודש איז דא: "אוצר שלום בית", אין אידיש איז דא עטליכע שיינע ספרים: "מכבד זיין די ווייב"; "מכבד זיין דעם מאן"; "שלום אין שטוב"; "זיך גט'ן איז נישט די עצה"; אזוי אויך איז דא אין ענגליש עטליכע ספרים. זאלסטו נעמען די קונטרסים און גיין ביי די הייזער וועסטו ליכטיג מאכן פאר אידישע קינדער.
אויך זאלסטו נעמען דעם ספר אשר בנחל, די בריוון פון מוהרא"ש וואס איז מחזק און מעודד יעדן איינעם. ווי צעבראכן מען זאל נאר נישט זיין ווערט מען געשטארקט דורך די בריוון; אויך איז דא אין די בריוון א וועג ווי אזוי צו לעבן אין שטוב אן קיין חומרות און פרישות. מוהרא"ש פלעגט זאגן אויף די וואס לערנען חומרות און פרישות פאר חתנים, אז זיי זענען עתיד ליתן את הדין, זיי זענען גורם מען זאל זיך קריגן אין שטוב און רוב גיטין קומען פון דעם וואס מען איז מדריך מיט פאלשע לימודים, זיי האבן א תאוה צו זאגן חומרות פאר א צווייטן וכו'; דער רבי זאגט אויף דעם זייער שארף (ספר המידות, אות הוראה, סימן ה): "מִי שֶׁמַּחְמִיר לַאֲחֵרִים וּמֵקֵל לְעַצְמוֹ", ווער עס לערנט פאר א צווייטן חומרות ווען ער אליינס איז ווייט פון דעם אלעם, "עַל-יְדֵי-זֶה אֵינוֹ זוֹכֶה לִרְאוֹת בִּיפִי הַמֶּלֶךְ", וועט ער נישט זוכה זיין צו זען ווען משיח וועט קומען, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שמות רבה כה, ח): "אַל תְּהֵא אוֹמֵר עַל מַה שֶׁלֹא שָׁמַעְתָּ, שָׁמָעְתִּי, וְלֹא תְהֵא אוֹסֵר לַאֲחֵרִים וּמַתִּיר לְעַצְמוֹ, אֶלָּא יִהְיוּ יוֹצְאִין מִפִּיךָ נֶאֱמָנִין כְּשֵׁם שֶׁיָּצְאוּ מִפִּי משֶׁה, וַאֲנִי מַרְאֶה לְךָ יֹפִי פָּנִים אֶל פָּנִים", עיין שם; וויפיל אינגעלייט פאלן נעבעך אראפ אין הארבע עבירות רחמנא לצלן נאר צוליב די פאלשע חתנים און כלה טיטשערס וואס זיי פארקויפן זייערע אייגענע פארקרומטע וועגן?! מען דארף זיך זייער היטן פון זיי.
אין זכות פון פארשפרייטן די הייליגע עצות פון רבי'ן פאר אנדערע וועלן מיר זוכה זיין אז משיח וועט אונז אויסלייזן פון גלות און אונז פירן קיין ארץ ישראל.
א ליכטיגן חנוכה און א גוטן חודש.