כז ניסן תשפ"ד

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת קדושים, כ"ז ניסן, י"ב לעומר, שנת תשפ"ד לפרט קטן

 

לכבוד ... נרו יאיר

דעם שבת בין איך געווען אין קרית ברסלב ליבערטי; וואס זאל איך דיר זאגן, א שבת מיט אנשי שלומינו האט אלע טעמים, מיר האבן זיך זייער מחזק געווען מיט די עצות פון הייליגן רבי'ן. עס איז דא אסאך צו שרייבן פון איין שבת, פון די תורות, חיזוקים וואס מען איז זיך מחי'.

ביי שלש סעודות האבן מיר זיך זייער מחזק געווען מיט די ווערטער פון רבי'ן (שיחות הר"ן, סימן רצה), חכמינו זכרונם לברכה זאגן (כריתות ו:): "כָּל תְּפִלָּה שֶׁאֵין בָּהּ מִתְּפִלַּת פּוֹשְׁעֵי יִשְׂרָאֵל אֵינָהּ תְּפִלָּה", און אז מען טראכט 'ווער בין איך? וואס בין איך דען? מיינע תפילות זענען נישט חשוב', דארף מען וויסן אז דיקא דורך דיר גייען ארויף אלע תפילות. און מען זאל טראכטן "הֲלֹא אִם אֲנִי רָחוֹק בְּעֵינַי מֵהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ כָּל כָּךְ מֵחֲמַת רִבּוּי עֲווֹנוֹתַי", אויב בין איך אזוי ווייט פונעם אייבערשטן צוליב מיינע עבירות, "אִם כֵּן אַדְּרַבָּא עִקַּר שְׁלֵמוּת הַתְּפִלָּה עַל יָדִי דַּיְקָא", קומט אויס אז נאר דורך מיר וועלן אלע תפילות ארויפגיין צום אייבערשטן, "כִּי הֲלֹא אָמְרוּ רַבּוֹתֵינוּ ז"ל (כְּרִיתוֹת ו:) 'כָּל תְּפִלָּה שֶׁאֵין בָּהּ מִתְּפִלַּת פּוֹשְׁעֵי יִשְׂרָאֵל אֵינָהּ תְּפִלָּה'", נאר דורך תפילות פון בעלי תשובה גייען ארויף די תפילות אויבן אין הימל, "וְיַלְפִינָן מִקְּטֹרֶת שֶׁהָיָה בָּהֶם חֶלְבְּנָה", מען לערנט דאס ארויס פון די קטורת. "וְאִם כֵּן, אִם אֲנִי בְּעֵינַי כְּפוֹשֵׁעַ יִשְׂרָאֵל חַס וְשָׁלוֹם", אויב אזוי, אז איך בין אזוי ווייט – "אִם כֵּן אַדְּרַבָּא, כָּל שְׁלֵמוּת הַתְּפִלָּה עַל יָדִי דַּיְקָא וְכַנִּזְכָּר לְעֵיל", איז דורך מיר וועט ווערן אנגענומען די תפילות; דאס דארף מיך מאכן דאווענען שטערקער און בעסער, עיין שם.

חזק ואמץ, לאז זיך נישט צעברעכן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.